Sed De Ti - Monica Molina

Ya me ves

Las horas pasando y yo Pensando en ti otra vez

Haciendo del mundo poco m?

S que de tu ser

Soy agua que busca tu piel

Para mi que vivo perdida en el compas de tu latir

Eres como lluvia que alimenta mi jardin

El agua que sacia mi sed

El agua que sacia mi sed

Sed de entregarme una y otra vez

A beber del manantial de tu mirada

Sed de saber que cada amanecer

T?

Ser?

S el brillo de mi madrugada

Sed de acunarme al son de tu vaiven

Y de respirar el aire que respiras

Sed de sentirme cerca de tu piel

Para ser el balsamo de tus heridas

Ya lo ves

No importa que el mundo vuelva todo del reves

Yo sigo esperando a vaciarme en ti otra vez

Como agua que encuentra su sed

Nada m?

S Tan solo saber que hoy de nuevo estar?

S Buscando mis labios de canela y ser?

El agua que calme mi sed

El agua que sacie mi sed

Sed de entregarme una y otra vez

Al beber del manantial de tu mirada

Sed de saber que cada amanecer

T?

Ser?

S el brillo de mi madrugada

Sed de acunarme al son de tu vaiven

Y de respirar el aire que respiras

Sed de sentirme cerca de tu piel

Para ser el balsamo de tus heridas

(Gracias a Eli por esta letra)

Nu zie je mij

De uren gaan voorbij en ik denk weer aan je

De wereld klein maken?

Ik weet dat van je wezen

Ik ben water op zoek naar jouw huid

Voor mij, die verloren leeft op het ritme van je hartslag

Je bent als regen die mijn tuin voedt

Het water dat mijn dorst lest

Het water dat mijn dorst lest

Dorst om mezelf keer op keer te geven

Om te drinken uit de lente van je blik

Dorstig om te weten dat elke zonsopgang

jij?

Zijn?

Wees de helderheid van mijn dageraad

Dorstig om me te wiegen met het geluid van je schommel

En om de lucht in te ademen die je inademt

Dorst om dicht bij je huid te voelen

Om de balsem van je wonden te zijn

je ziet het

Het maakt niet uit of de wereld alles op zijn kop zet

Ik blijf wachten om mezelf weer in jou te legen

Als water dat zijn dorst vindt

niets m?

S Gewoon wetende dat ik vandaag terug zal zijn?

S Op zoek naar mijn kaneellippen en zijn?

Het water dat mijn dorst lest

Het water dat mijn dorst lest

Dorst om mezelf keer op keer te geven

Drinken uit de bron van je blik

Dorstig om te weten dat elke zonsopgang

jij?

Zijn?

Wees de helderheid van mijn dageraad

Dorstig om me te wiegen met het geluid van je schommel

En om de lucht in te ademen die je inademt

Dorst om dicht bij je huid te voelen

Om de balsem van je wonden te zijn

(Met dank aan Eli voor deze teksten)