Amado - Monica Molina

AMADO

Cae la noche envuelta en silencio,

la ciudad cansada comienza a dormir;

en las sbanas de mis recuerdos,

desnudo las horas cubiertas de ti.

Poco a poco, se fueron los das,

en que me meca arropada en tu piel.

Olvid que amar no es suficiente,

que amor es sentir ser amada, tambin.

Busco el calor de los ojos tranquilos,

que me arropaba ligero al dormir;

busco el camino que en ti perd.

Ref:

Amado, no me apartes de tu lado,

mientras caliente tus manos,

el aliento de mi voz.

Amado, dime que es lo que hizo esclavo,

de las sombras y el pasado,

a lo que fue nuestro amor.

En un mar de palabras gastadas,

se ahoga en silencio mi triste razn.

їDnde fueron los vientos que daban

su soplo a las velas de la pasin?

Busco en tus labios aquellos que ardan,

con cada sol que encenda mi piel.

Busco tus labios de dulce miel.

Ref;

Amado, no me apartes de tu lado,

mientras caliente tus manos;

el aliento de mi voz.

Amado dime que es lo que hizo esclavo,

de las sombras y el pasado,

a lo que fue nuestro amor…

Ref;

Amado, no me apartes de tu lado;

mientras caliente tus manos,

el aliento de mi voz.

Amado dime que es lo que hizo esclavo,

de las sombras y el pasado;

a lo que fue nuestro amor…

GEWELDIG

De nacht valt gehuld in stilte,

de vermoeide stad begint te slapen;

in de bladen van mijn herinneringen,

ontbloot de gedekte uren van jou.

Beetje bij beetje gingen de dagen voorbij,

waarin meca gewikkeld in je huid.

Vergeet dat liefhebben niet genoeg is

wat liefde is om ook geliefd te voelen.

Ik zoek de warmte van kalme ogen,

die me licht omwikkelde toen ik sliep;

Ik zoek het pad dat ik in jou kwijt ben.

Referentie:

Geliefde, neem me niet van jouw kant,

terwijl je je handen verwarmt,

de adem van mijn stem.

Geliefde, vertel me wat slaaf deed,

van de schaduwen en het verleden,

naar wat onze liefde was.

In een zee van versleten woorden,

mijn droevige reden verdrinkt in stilte.

Waar waren de winden die gaven?

zijn adem naar de kaarsen van passie?

Ik zoek in je lippen degenen die branden,

met elke zon die mijn huid verlicht.

Ik zoek je lippen van zoete honing.

ref;

Geliefde, neem me niet van jouw kant,

terwijl je je handen verwarmt;

de adem van mijn stem.

Geliefde, vertel me wat de slaaf deed,

van de schaduwen en het verleden,

naar wat onze liefde was...

ref;

Geliefde, neem me niet van uw kant;

terwijl je je handen verwarmt,

de adem van mijn stem.

Geliefde, vertel me wat de slaaf deed,

van de schaduwen en het verleden;

naar wat onze liefde was...