Donde Sea Que Hoy Estés - Monica Molina

Hace tiempo que el destino

Separó nuestros caminos

Hace tiempo que mi olvido se marchó contigo

Lejos de haberlo vencido

Hoy me rindo a lo que fuimos

Hoy me rindo a seguir preso de ese amor perdido

Donde sea que hoy estés

Quiza quieras saber que nunca entregué el ayer

Tus besos, tu y yo, que nos amomas sin temos

Que no pedimos nada y todo lo tuvimos

Dime si hubo algún motivo para darlo todo por perdido

Un recuerdo sin espera

Las cenizas de una hoguera

En el hueco de tu ausencia es todo cuando queda

En el alma a la deriva

Miro tu fotografia

Ya no espero tu regreso al alba de mis dias

Donde sea que hoy estés…

Tu y yo…

Het lot lang geleden

onze wegen scheidden

Het is alweer een tijdje geleden dat mijn vergeetachtigheid bij jou is weggegaan

Verre van hem te hebben verslagen

Vandaag geef ik me over aan wat we waren

Vandaag geef ik me over aan een gevangene van die verloren liefde

waar je ook bent vandaag

Misschien wil je weten dat ik gisteren nooit heb afgeleverd

Jouw kussen, jij en ik, die van ons houden zonder angst

Dat we niets vroegen en alles hadden

Vertel me of er een reden was om alles op te geven voor verloren?

Een herinnering zonder te wachten

De as van een vreugdevuur

In het gat van je afwezigheid is alles als het blijft

In de drijvende ziel

Ik kijk naar je foto

Ik wacht niet langer op je terugkeer bij het aanbreken van mijn dagen

Waar je ook bent vandaag...

Jij en ik…