Расстрел - Монгол Шуудан

Меня повели, как разбойника к стенке

И пуля сорвалася, гильзой звеня

И вот перед смертью в толпе я заметил

Как ангел так грустно смотрел на меня

Мне осталось лишь вздохнуть, наверное, я сплю,

А солнце скачет бликом у бурмистра на пенсне

Сейчас меня убьют на мысли себя ловлю

И кажется что это сниться мне в кошмарном сне

Толпа кричит: «Стреляй!!!»

— «Ну, вот что за дела?

За Вас я воевал — не благодарные мои»

«Ну ладно уж — кончай…» Рука уж поднялась

И вижу вдалеке на помощь скачут мне свои.

Пуля мне ударит прямо в сердце

На спине напишет кровью мой портрет

Ангел растворит передо мною дверцу

Не понятно мне, где здесь белый свет?

Перед смертью так дрожат колени

Нет прощенья, и пощады не проси

За идею враз тебя поставят к стенке

Будь готов себя ты в жертву принести

Да я много убивал, но это была цель,

А как иначе либо ты а, либо он тебя

И вроде не страдал когда под мой прицел

Случайно попадали революций не любя

Бурмистра голова скатилась на траву,

Но поздно уж приказ и приговор был приведен

И бесполезно Вам нагайками толпу

И все это случилось одним ясным светлым днем

Ze namen me mee als een dief tegen de muur

En de kogel brak af, rinkelend als een granaat

En net voordat ik stierf in de menigte, merkte ik

Hoe de engel me zo verdrietig aankeek

Ik moet gewoon ademen, ik denk dat ik slaap,

En de zon springt met een schittering van de steward op pince-nez

Nu zullen ze me vermoorden denkend dat ik mezelf betrap

En het lijkt erop dat dit voor mij een droom is in een nachtmerrie

Het publiek roept "Schiet!!!"

“Nou, wat is er aan de hand?

Ik heb voor je gevochten - mijn niet dankbare "

"Nou, oké, stop ermee..." De hand is al gestegen

En ik zie in de verte hun mensen springen om me te helpen.

De kogel zal me recht in het hart raken

Op de achterkant zal mijn portret in bloed schrijven

Een engel zal de deur voor me openen

Ik begrijp niet waar is het witte licht?

Voor de dood, knieën trillen dus

Geen vergeving, en vraag niet om genade

Voor een idee zetten ze je meteen tegen de muur

Wees klaar om jezelf op te offeren

Ja, ik heb veel gedood, maar dat was het doel,

Maar hoe anders, of jij een, of hij jij

En leek niet te lijden onder mijn zicht

Per ongeluk getroffen revoluties niet liefdevol

Burmister's hoofd rolde op het gras,

Maar te laat het bevel en het vonnis werd gegeven

En het is nutteloos voor jou om de menigte te verslaan

En dit alles gebeurde op één heldere, heldere dag