Zen - MMZ

J’ai passé les nuages

Juste le sourire de ma mère

J’verrai plus cette vie-là

Parano, j’me dis qu’le bien, ça n’arrive qu’aux autres

Parano comme quand les keufs passent devant ma porte

Parano car, quand c’est pas moi, c’est toujours ma faute

Parano, de qui tu parles quand tu dis «les autres»?

On va camper devant chez toi s’tu veux pas ramener les sous

Nous, on n’a rien demandé, priez pour vous, pas contre nous

Putain, c’est trop bizarre, j’fais les mêmes rêves tous les jours

Quand est-ce que ça s’arrête?

Quand est-ce ça devient mon tour?

J’ai trop connu la hess mais j’en veux pas à mon père

Le seul bonhomme que j’connaisse comme lui, c’est ma mère

Ma vie, c’est la sienne, quand elle saigne, je saigne

J’peux pas faire la fête, j’ai l’million à faire

Zen, zen, zen, zen, zen

Ouais, j’suis trop zen, zen, zen, zen, zen

J’ai passé les nuages

J’suis dans les étoiles

J’verrai plus le large de la mer

Juste le sourire de ma mère

J’verrai plus ces lâches

J’verrai plus cette vie-là

Mais, au fond, j’m’en fiche tant qu’ma mif

Se pavane dans une villa

C’est vrai qu’tu m’vois zen, pourtant, connu la guerre

J’pourrais tous me les faire, j’suis d’l’autre côté du mur

Mais pas à Port-Réal, nos jeunes sauvageons

Pur à l'état sauvage, on a grandi dans l’zoo

Et puis ft ft, j’te vissère en vite fait

J’pars en mimi, j’passe par derrière discret

Et si tu testes, c’est suicidaire parce qu’on est trop

Igo, faut qu’j’bombe, j’ai vu les rats dans mon rétro

Mais s’ils m’chopent, c’est non, j’donne pas d’prénoms

Non, c’est non, j’donne pas d’filon

J’avance calmement, j’suis solitaire

Plus rien m’fait kiffer en ce moment, j’suis sur les nerfs

Zen, zen, zen, zen, zen

Ouais, j’suis trop zen, zen, zen, zen, zen

J’ai passé les nuages

J’suis dans les étoiles

J’verrai plus le large de la mer

Juste le sourire de ma mère

J’verrai plus ces lâches

J’verrai plus cette vie-là

Mais, au fond, j’m’en fiche tant qu’ma mif

Se pavane dans une villa

Ik passeerde de wolken

Alleen de glimlach van mijn moeder

Ik zal dat leven niet meer zien

Paranoïde, ik zeg tegen mezelf dat het goede alleen anderen overkomt

Paranoïde zoals wanneer de politie langs mijn deur komt

Paranoïde, want als ik het niet ben, is het altijd mijn schuld

Paranoïde, over wie heb je het als je 'de anderen' zegt?

We kamperen voor je huis als je het geld niet mee wilt nemen

We hebben nergens om gevraagd, bid voor je, niet tegen ons

Verdomme, het is zo raar, ik heb elke dag dezelfde dromen

Wanneer stopt het?

Wanneer ben ik aan de beurt?

Ik kende de hes te veel, maar ik neem het mijn vader niet kwalijk

De enige man die ik ken zoals hij is mijn moeder

Mijn leven is van haar, als zij bloedt, bloed ik

Ik kan niet feesten, ik moet een miljoen verdienen

Zen, Zen, Zen, Zen, Zen

Ja, ik ben te zen, zen, zen, zen, zen

Ik passeerde de wolken

Ik sta in de sterren

Ik zal de zee niet meer zien

Alleen de glimlach van mijn moeder

Ik zal deze lafaards niet meer zien

Ik zal dat leven niet meer zien

Maar diep van binnen kan het me niet schelen zolang mijn vriendin

Struinen in een villa

Het is waar dat je me zen ziet, maar ik ken de oorlog

Ik zou ze allemaal kunnen doen, ik ben aan de andere kant van de muur

Maar niet in Port-Réal, onze jonge wildlingen

Puur in het wild, we zijn opgegroeid in de dierentuin

En dan ft ft, ik naai je snel

Ik vertrek in mimi, ik passeer discreet van achteren

En als je test, is het suïcidaal omdat wij dat ook zijn

Igo, ik moet bombarderen, ik zag de ratten in mijn spiegel

Maar als ze me pakken, is het nee, ik geef geen namen

Nee, het is nee, ik geef geen ader

Ik ga rustig verder, ik ben eenzaam

Niets maakt me nu kwaad, ik ben op mijn zenuwen

Zen, Zen, Zen, Zen, Zen

Ja, ik ben te zen, zen, zen, zen, zen

Ik passeerde de wolken

Ik sta in de sterren

Ik zal de zee niet meer zien

Alleen de glimlach van mijn moeder

Ik zal deze lafaards niet meer zien

Ik zal dat leven niet meer zien

Maar diep van binnen kan het me niet schelen zolang mijn vriendin

Struinen in een villa