KALEIDOSCOPE - Mikel

Она просила быть собой

Не строй из досок, говорила, путь домой

Ведь треснет он

И ты на дно

Она не вспомнит, где я был, когда пришел

Она просила: «Будь собой!»

Просила Бога, что б умалчивал погром

В рассказах сладких

Грациозно слышен звон

Я так хочу перемотать калейдоскоп

Вся жизнь на кварталах и спальных

С ночи до ночи раскладывать файлы

На сегодня последний, но, как отец говорил, лишь крайний

Я спотыкаюсь о грабли, что раскидал сам, будто бы зная

Чем обернется все

(Чем обернулось все?)

Тем, что я исключаю, всех кто нечестен был, тех кто не рядом

Кто мои люди?

Черт его знает, ах

Пусть, погибая на заднем

Изливал слезы, это случайность, что заставляла бояться парадных

Эй, покажи кто тут платит?

Мой путь туда — быть больным и несчастным

Буду кричать по тому как мы жили, эй-эй

Да, я буду страдать, будет похуй на бабки и имидж

Это никак не отнять

Буду таить в сердце грусть

Буду карабкаться, коль не сорвусь

Пока не сорвусь

Я словно литой

И в голосе вой

Вся жизнь как Playboy

Почему тогда твой?

(Почему тогда твой?)

Если уже не исправить, эй

В этом искала награду, эй

Будем прощаться на память, эй

Вспомнишь, когда станет надо, эй

Антидот — именно это твоя любовь

Минус мой голод и с головой в омут

Я так хотел снова видеть сон

Где я буду топить за окраины

Буду молиться за братьев

Жизнь собирал по мозаике

Я так устал извиняться перед теми, кто ставил капканы

Забери сердце, отдай — это бартер

Ты моя проблема

В голове проблема

Рвал из стали сети, только чтобы стать для тебя первым

Уходи

Уходи, не возвращайся!

Я был слишком верен правде

Что мы строили напрасно

Ты моя проблема

В голове проблема

Рвал из стали сети, только чтобы стать для тебя первым

Уходи

Уходи, не возвращайся!

Я был слишком верен правде

Что мы строили напрасно

Ze vroeg om zichzelf te zijn

Bouw niet van planken, zei ze, de weg naar huis

Omdat het zal barsten

En jij staat onderaan

Ze zal zich niet herinneren waar ik was toen ik kwam

Ze vroeg: "Wees jezelf!"

Ik vroeg God om te zwijgen over de pogrom

In zoete verhalen

Sierlijk gehoord rinkelen

Ik wil zo graag de caleidoscoop terugspoelen

Al het leven in vertrekken en slaapkamers

Organiseer bestanden van nacht tot nacht

Voor vandaag, de laatste, maar, zoals mijn vader zei, alleen de laatste

Ik struikel over de hark die ik zelf heb uitgestrooid, alsof ik het weet

Wat wordt het allemaal?

(Wat is er met alles gebeurd?)

Door het feit dat ik iedereen uitsluit die oneerlijk was, degenen die er niet zijn

Wie zijn mijn mensen?

God weet, ah

Laat, stervend in de rug

Vergoten tranen, het is een ongeluk waardoor je bang was voor het front

Hé, laat eens zien wie hier betaalt?

Mijn weg daarheen is om ziek en ongelukkig te zijn

Ik zal schreeuwen om hoe we leefden, hey hey

Ja, ik zal lijden, geef geen fuck om oma's en imago

Het kan niet worden weggenomen

Ik zal verdriet in mijn hart verbergen

Ik zal klimmen als ik niet val

Tot ik breek

Ik ben als een cast

En in de stem gehuil

Het hele leven als Playboy

Waarom dan die van jou?

(Waarom dan die van jou?)

Als het nog niet is opgelost, hey

Ik zocht hier een beloning in, hé

We zullen afscheid nemen voor het geheugen, hey

Onthoud wanneer je het nodig hebt, hé

Tegengif - dit is jouw liefde

Min mijn honger en met mijn hoofd in de whirlpool

Ik wilde zo graag weer dromen

Waar zal ik verdrinken voor de buitenwijken?

Ik zal voor mijn broers bidden

Leven verzameld door mozaïek

Ik ben het zo zat om me te verontschuldigen aan degenen die de vallen hebben gezet

Neem het hart, geef het terug - dit is ruilhandel

Jij bent mijn probleem

Probleem in het hoofd

Gescheurd uit het staal van het netwerk, alleen om de eerste voor jou te zijn

Vertrekken

Ga weg, kom niet terug!

Ik was te trouw aan de waarheid

Wat we tevergeefs hebben gebouwd

Jij bent mijn probleem

Probleem in het hoofd

Gescheurd uit het staal van het netwerk, alleen om de eerste voor jou te zijn

Vertrekken

Ga weg, kom niet terug!

Ik was te trouw aan de waarheid

Wat we tevergeefs hebben gebouwd