The Exquisite Machinery Of Torture - Meshuggah

A sustained static gaze, oblivious to surroundings.

Empty, strained, unmoving eyes;

Inverted, paralyzed

A burning mass of emotions denied, enraged by years of silencing.

An accumulation of feelings suppressed, returning to devour.

Bright rays of chaos, generated by subconsciousness.

retribution by own thoughts;

twisting the mind into fits

Fuelled with pains unveiled.

Burning with contamination.

Set afire by disowned self-lies;

they penetrate the eyes.

I… Am I the next?

Self inflicted overload.

Thoughts returning to think me away.

I… Will I be reprieved?

or am I just awaiting

the sentence of my exquisite,

internal machinery of torture

The turmoil arises, from the innermost core of denial.

Shining streams of putrefaction, reflugent with disease

In outward motion to redress the balance by retaliation.

A terminal journey to relieve cognition of ability

Mind satalite, by rejected senses and emotions.

Tearing flames, born in mind;

Creations of self deception.

Strained, not to lose the grip

Humans locked in the new disease.

A light by eyes unseen has come to burn us clean.

I… Am I the next?

Self inflicted overload.

Thoughts returning to think me away.

I… Will I be reprieved,

or am I just awaiting

the sentence of my exquisite,

internal machinery

I sense;

The violent facilities

Discorporated by the light

All my pleas;

denied

By my psycho-dentical enemy

The inner light of me

I’m dead

my shit slowly dissovates

Shadows no longer gifts

from this lifeless form

that i’ve become

Consciousness fails the grip.

Substance now decreasing

Amorphous.

Without shape — I’m vanishing;

dematerialized

My own corrosive thoughts — Probes armed with acid

tools

Disintegrated, I’m bleached out of reality

Scattered bits internally;

My last transparent

remains;

Floating inanimate objects;

Spinning into my soul

Defeated by my contents.

Tables turned, I’m a thought

repressed

I’m swallowed into myself.

Destination;

nothingness

I… Am I the next?

Self inflicted overload

Thoughts returning to think me away

I… Will I be reprieved

Or am I just awaiting the sentence of my exquisite,

internal machinery

I… I’ve been the next.

My self inflicted overload,

My neglected thoughts have thought me undone.

I… I was never reprieved

Now I know the sentence of my exquisite,

internal machinery of torture

Een aanhoudende statische blik, zich niet bewust van de omgeving.

Lege, gespannen, onbeweeglijke ogen;

Omgekeerd, verlamd

Een brandende massa emoties ontkend, woedend door jaren van zwijgen.

Een opeenstapeling van onderdrukte gevoelens, terugkerend om te verslinden.

Heldere stralen van chaos, gegenereerd door het onderbewustzijn.

vergelding door eigen gedachten;

de geest in buien verdraaien

Gevoed met pijn onthuld.

Branden met vervuiling.

In vuur en vlam gezet door verworpen zelfleugens;

ze dringen de ogen binnen.

Ik... Ben ik de volgende?

Zelf veroorzaakte overbelasting.

Gedachten die terugkeren om me weg te denken.

Ik... Krijg ik uitstel?

of wacht ik gewoon af

de zin van mijn exquise,

interne machinerie van marteling

De onrust komt voort uit de diepste kern van ontkenning.

Glanzende stromen van verrotting, stromend van ziekte

In uiterlijke beweging om de balans te herstellen door vergelding.

Een terminale reis om de kennis van bekwaamheid te verlichten

Mind satalite, door afgewezen zintuigen en emoties.

Tranen van vlammen, geboren in het achterhoofd;

Creaties van zelfbedrog.

Gespannen, om de grip niet te verliezen

Mensen opgesloten in de nieuwe ziekte.

Een ongezien licht is gekomen om ons schoon te branden.

Ik... Ben ik de volgende?

Zelf veroorzaakte overbelasting.

Gedachten die terugkeren om me weg te denken.

Ik... Zal ik uitstel krijgen,

of wacht ik gewoon af

de zin van mijn exquise,

interne machines

Ik voel;

De gewelddadige faciliteiten

Vervormd door het licht

Al mijn smeekbeden;

geweigerd

Door mijn psychodentische vijand

Het innerlijke licht van mij

Ik ben dood

mijn shit lost langzaam op

Schaduwen geven geen cadeaus meer

van deze levenloze vorm

dat ik ben geworden

Het bewustzijn mist de grip.

Stof neemt nu af

amorf.

Zonder vorm — ik verdwijn;

gedematerialiseerd

Mijn eigen bijtende gedachten: sondes gewapend met zuur

gereedschap

Gedesintegreerd, ik ben uit de realiteit gebleekt

Verspreide bits intern;

Mijn laatste transparante

stoffelijk overschot;

Drijvende levenloze objecten;

Draaien in mijn ziel

Verslagen door mijn inhoud.

De rollen zijn omgedraaid, ik ben een gedachte

onderdrukt

Ik word in mezelf opgeslokt.

Bestemming;

niets

Ik... Ben ik de volgende?

Zelf toegebrachte overbelasting

Gedachten die terugkeren om me weg te denken

Ik... Krijg ik uitstel?

Of wacht ik gewoon op de zin van mijn exquise,

interne machines

Ik... ik ben de volgende geweest.

Mijn zelf veroorzaakte overbelasting,

Mijn verwaarloosde gedachten hebben me ongedaan gemaakt.

Ik... ik heb nooit uitstel gekregen

Nu ken ik de zin van mijn exquise,

interne machinerie van marteling