Sublevels - Meshuggah

Back again within myself

Asleep but aware, I’m lost again

Every time I close my eyes

I enter the dream to which i’m strained

A sudden change into a state

Where life is dust and everything flows

Circling above swirling seas

Of eyes upraised toward the unknown

Vapor masques in the leaden air

Unleashed by death in a grubby dawn

Vacant faces reflecting sorrow

Hidden inside senses disowned

A maze of glass shattered by thoughts

Of a faltered soul freed in bliss

Clouds disperse revealing shades

Tempting my soul i can’t resist

A vision of morbidity

Of ragged silent shadows dressed in black disease

They’re closing up on me

Peering, lifeless, weary eyes

They drag me down into another world inside of me

Paralyzed

By the view

Hypnotized

Let me wake

Mesmerized by the flames as I return into myself

A slow conversion

A silent change

I wake into the brightened day

Weer terug in mezelf

In slaap maar bewust, ik ben weer verdwaald

Elke keer als ik mijn ogen sluit

Ik betreed de droom waartoe ik gespannen ben

Een plotselinge verandering in een staat

Waar het leven stof is en alles stroomt

Cirkelend boven kolkende zeeën

Van ogen gericht op het onbekende

Dampmaskers in de loden lucht

Ontketend door de dood in een groezelige dageraad

Lege gezichten die verdriet weerspiegelen

Verborgen in zintuigen verstoten

Een doolhof van glas verbrijzeld door gedachten

Van een wankele ziel bevrijd in gelukzaligheid

Wolken verspreiden onthullende tinten

Mijn ziel verleiden, ik kan het niet laten

Een visie op morbiditeit

Van haveloze stille schaduwen gekleed in zwarte ziekte

Ze komen op me af

Peering, levenloze, vermoeide ogen

Ze slepen me mee naar een andere wereld in mij

Verlamd

Door het uitzicht

Gehypnotiseerd

Laat me wakker worden

Gebiologeerd door de vlammen terwijl ik terugkeer naar mezelf

Een trage conversie

Een stille verandering

Ik word wakker in de heldere dag