Glints Collide - Meshuggah

Winds that shine a bright, blinding dark.

Kerosene

flames so cold they crack

Suns that blow becalmed twisters.

Ferocity sleeping.

Nothingness stacked

Intestines worn to shield the inward limbs.

Screams

unheard.

Deafening thoughts

Levitating ground.

The solid water burns.

Liquid

stone.

The immobile turns

Corrosion soothing the hurt within

Surroundings reaching to touch your skin

Progress in stalemate.

Death is alive

Eyes and mind glint — Glints collide

Pains sending shivers of well-being down your spine.

Sounds of healing crack your bones

Lamentation carving into smiling faces.

Surrounded by everyone, still you’re all alone

Wormholes set as halos over sinners skulls.

Leaves

chasing the fallen air away

A lifetime of needle-eyes too wide to escape, where

honesty lies and angels betray

Incisions mending the wounds within

Surroundings breach the surface of your skin

Progress in static.

Life has died

Eyes and minds glint — Glints collide

Reincarnation trapped in a life span.

Corpses bolted to the ground arise

Omnilights flooding your world with their darkness

As your reflection turns its back to your eyes

You’ve entered your self-created antiparadise

Your universe processed and trapped in jars

Never-ending insanity

Down in the hell of mind, where glints collide

Winden die helder schijnen, verblindend donker.

Kerosine

vlammen zo koud dat ze barsten

Zonnen die waaien, kalmeerden twisters.

Woede slapen.

Niets gestapeld

Darmen gedragen om de binnenste ledematen te beschermen.

Schreeuwen

ongehoord.

Oorverdovende gedachten

Zwevende grond.

Het vaste water brandt.

Vloeistof

steen.

De immobiele draait

Corrosie verzacht de pijn van binnen

Omgeving die je huid raakt

Vooruitgang in een patstelling.

De dood is levend

Ogen en geest glinsteren — Glints botsen

Pijn stuurt rillingen van welzijn over je rug.

Geluiden van genezing laten je botten kraken

Klaagzang die in lachende gezichten snijdt.

Omringd door iedereen, toch ben je helemaal alleen

Wormgaten als halo's over de schedels van zondaars.

Bladeren

de gevallen lucht wegjagen

Een leven lang naaldogen die te groot zijn om te ontsnappen, waar:

eerlijkheid leugens en engelen verraden

Incisies die de wonden binnen herstellen

De omgeving doorbreekt het oppervlak van je huid

Voortgang in statisch.

Het leven is gestorven

Ogen en geest glinsteren — Glints botsen

Reïncarnatie gevangen in een levensduur.

Lijken die aan de grond zijn vastgebout, ontstaan

Omnilights die jouw wereld overspoelen met hun duisternis

Terwijl je spiegelbeeld de rug naar je ogen keert

Je bent je zelf gecreëerde antiparadijs binnengegaan

Je universum verwerkt en opgesloten in potten

Nooit eindigende waanzin

Beneden in de hel, waar glinsteringen botsen