Dehumanization - Meshuggah

A new level reached,

Where the absence of air lets me breathe.

I’m inverted electrical impulses,

A malfunctioning death-code incomplete.

All things before me,

At first unliving glimpse undeciphered.

Its semantics rid of logic.

Nothing is all.

All is contradiction.

Grinding, churning — the sweetest ever noises

Decode me into their non-communication;

A soundtrack to my failure —

One syllable, one vowel

A stagnant flow of endings,

Un-time unbound.

Merging to form the multi-none.

A sickly dance of matter,

Malignantly benign.

Greeting the chasm —

Unbearable, sublime

Vision will blind.

Severance ties.

Median am I.

True are all lies.

Een nieuw niveau bereikt,

Waar de afwezigheid van lucht me laat ademen.

Ik ben omgekeerde elektrische impulsen,

Een defecte overlijdenscode die onvolledig is.

Alle dingen voor mij,

Op het eerste niet-levende glimp niet ontcijferd.

De semantiek ontdoet zich van de logica.

Niets is alles.

Alles is tegenspraak.

Malen, karnen — de zoetste geluiden ooit

Decodeer me in hun non-communicatie;

Een soundtrack bij mijn mislukking:

Eén lettergreep, één klinker

Een stagnerende stroom van eindes,

Un-time ongebonden.

Samenvoegen om de multi-none te vormen.

Een ziekelijke dans van materie,

Kwaadaardig goedaardig.

De kloof begroeten —

Ondraaglijk, subliem

Visie zal verblinden.

Ontbinding banden.

Mediaan ben ik.

Waar zijn alle leugens.