Mots d'Ivresse - Merwan Rim

Des mots, des mots que l’on se dit,

Des mots que l’on reprend,

Des mots que l’on oublie un jour

Et puis souvent des mots que l’on a pas toujours au bon moment.

Des mots, des mots pour se parler,

De la pluie et du vent,

Des mots de poésie, des mots tout simplement,

Pour pouvoir se frayer un chemin dans le temps.

Des mots sans être les derniers,

Sont les mots d’une vie des mots qu’on veut crier,

Des mots qu’on a compris,

Des mots comme dans le coeur des amants.

Et puis, et puis les mots d’ivresse, Qui fusent à la vitesse d’un esprit qui

s’affole

Des mots qu’on a pas eu sur le banc des écoles,

Et dont on se souvient

Des mots qui a demi sonnent faux,

Des lames et des couteaux,

Des mots couverts de sang.

Des mots d’un autre temps,

Qui consumment et qui blessent,

Des mots qui disparaissent

Des mots sans être les derniers,

Sont les mots d’une vie,

Des mots qu’on veut crier,

Des mots qu’on a compris,

Des mots comme on en lit à la fin des romans.

Puis un jour le mot de trop,

Le mot qui fait défaut,

Le mot que l’on regrette,

Mais qu’importe on s’entête à croire que l’important,

C’est d’avoir le dernier mot;

Woorden, woorden die we tegen elkaar zeggen,

Woorden die we terugnemen,

Woorden die we op een dag vergeten

En dan vaak woorden die we niet altijd op het juiste moment hebben.

Woorden, woorden om met elkaar te praten,

Van regen en wind,

Woorden van poëzie, woorden eenvoudig,

Om door de tijd te kunnen navigeren.

Woorden zonder de laatste te zijn,

Zijn de woorden van een leven woorden die we willen schreeuwen,

Woorden die we begrepen,

Woorden als in de harten van geliefden.

En dan, en dan de woorden van dronkenschap, Die vliegen met de snelheid van een geest die...

paniek

Woorden die we niet hadden op de schoolbank,

En wat we ons herinneren

Woorden die half vals klinken,

Messen en messen,

Woorden bedekt met bloed.

Woorden uit een andere tijd

Die consumeren en pijn doen,

Verdwijnende woorden

Woorden zonder de laatste te zijn,

zijn de woorden van een leven,

Woorden die we willen schreeuwen,

Woorden die we begrepen,

Woorden zoals je leest aan het einde van romans.

Dan op een dag het woord te veel,

Het ontbrekende woord,

Het woord waar we spijt van hebben,

Maar wat maakt het uit, wij geloven koppig dat het belangrijkste,

Het heeft het laatste woord;