Drowning - Merkules

He was thirteen, moving on to high school

Didn’t know a soul, only cause he didn’t try to

His first day he was nervous at the thought of it

Tried to tell his mom but she never would acknowledge him

And so the only one he really could trust

Was his pride and his dignity, his word and his gut

Dressed in all black he would walk into the classroom

Based off first impressions they would label him a bad dude

He never knew that he needed to find himself still

He never knew that these people could try to help still

And so he’d go about his day without a sentence

Wouldn’t say a word yet his name was always mentioned

In the smoke pit most kids were fearious

Knew he had a problem and they knew that it was serious

Showed up to the games but he sat out all the periods

Seated at his table he was able to put fear in 'em

Nobody knew who he was, but they did know

He was sort of strange so they’d call him a schizo

Talk a bunch of shit and then they’d label him weird

Cause they couldn’t stand their own fucking face in the mirror

Nobody knew who he was, but they did know

He was sort of strange so they’d call him a schizo

Talk a bunch of shit and then they’d label him weird

Cause they couldn’t stand their own fucking face in the mirror

Class ended, he was headed back home

On that same old bike he would pedal that road

Felt like he was wanted when he never had hopes

Little did he know what the Devil had chose, cause

He came home and that door was wide open

His mom sprawled out on the floor, her pipe broken

Reaching for the phone as his grief hit the surface

To him this was proof he was weird for a purpose

Despite pain he dialled those three digits

Standing in the rain, he waited for ten minutes

But never shed a tear it’s making him gain interest;

Is it a state of shock?

If not he must have did this

They made him wait in the lobby down at the hospital

And he could tell that they thought that he was responsible

His mom’s pills got spilled, he grabbed a pocketful

Instead of trying to run he did the last thing possible

Nobody knew who he was, but they did know

He was sort of strange so they’d call him a schizo

Talk a bunch of shit and then they’d label him weird

Cause they couldn’t stand their own fucking face in the mirror

Nobody knew who he was, but they did know

He was sort of strange so they’d call him a schizo

Talk a bunch of shit and then they’d label him weird

Cause they couldn’t stand their own fucking face in the mirror

It wasn’t logical but still he felt the need to do it

He was strange and it bothered him all the people knew it

He took his own life, he never had to tell them why

The sacrifice that he thought would make him a better guy

Hij was dertien en ging naar de middelbare school

Kende geen ziel, alleen omdat hij het niet probeerde

Zijn eerste dag was hij nerveus bij de gedachte eraan

Probeerde het zijn moeder te vertellen, maar ze zou hem nooit erkennen

En dus de enige die hij echt kon vertrouwen

Was zijn trots en zijn waardigheid, zijn woord en zijn gevoel?

Helemaal in het zwart gekleed zou hij de klas binnenlopen

Op basis van eerste indrukken zouden ze hem een ​​slechte kerel noemen

Hij heeft nooit geweten dat hij zichzelf stil moest vinden

Hij heeft nooit geweten dat deze mensen nog konden proberen te helpen

En dus ging hij zijn dag door zonder een zin

Zou geen woord zeggen, maar zijn naam werd altijd genoemd

In de rookput waren de meeste kinderen bang

Wist dat hij een probleem had en ze wisten dat het serieus was

Kwam naar de wedstrijden, maar hij zat alle perioden uit

Zittend aan zijn tafel was hij in staat om hen bang te maken

Niemand wist wie hij was, maar ze wisten het wel

Hij was een beetje vreemd, dus ze noemden hem een ​​schizo

Praat een hoop stront en dan zouden ze hem raar noemen

Omdat ze hun eigen verdomde gezicht niet konden uitstaan ​​in de spiegel

Niemand wist wie hij was, maar ze wisten het wel

Hij was een beetje vreemd, dus ze noemden hem een ​​schizo

Praat een hoop stront en dan zouden ze hem raar noemen

Omdat ze hun eigen verdomde gezicht niet konden uitstaan ​​in de spiegel

De les is afgelopen, hij ging terug naar huis

Op diezelfde oude fiets zou hij die weg trappen

Het voelde alsof hij werd gezocht terwijl hij nooit hoop had

Hij wist niet wat de duivel had gekozen, want

Hij kwam thuis en die deur stond wagenwijd open

Zijn moeder lag languit op de grond, haar pijp was gebroken

Reikend naar de telefoon terwijl zijn verdriet aan de oppervlakte kwam

Voor hem was dit het bewijs dat hij raar was voor een doel

Ondanks de pijn toetste hij die drie cijfers in

Hij stond in de regen en wachtte tien minuten

Maar laat nooit een traan, het zorgt ervoor dat hij interesse wint;

Is het een staat van shock?

Zo niet, dan moet hij dit hebben gedaan

Ze lieten hem wachten in de lobby van het ziekenhuis

En hij kon zien dat ze dachten dat hij verantwoordelijk was

De pillen van zijn moeder zijn gemorst, hij greep een zak vol

In plaats van te proberen weg te rennen, deed hij het laatste wat mogelijk was

Niemand wist wie hij was, maar ze wisten het wel

Hij was een beetje vreemd, dus ze noemden hem een ​​schizo

Praat een hoop stront en dan zouden ze hem raar noemen

Omdat ze hun eigen verdomde gezicht niet konden uitstaan ​​in de spiegel

Niemand wist wie hij was, maar ze wisten het wel

Hij was een beetje vreemd, dus ze noemden hem een ​​schizo

Praat een hoop stront en dan zouden ze hem raar noemen

Omdat ze hun eigen verdomde gezicht niet konden uitstaan ​​in de spiegel

Het was niet logisch, maar toch voelde hij de behoefte om het te doen

Hij was vreemd en het stoorde hem dat alle mensen het wisten

Hij nam zijn eigen leven, hij hoefde ze nooit te vertellen waarom

Het offer waarvan hij dacht dat het hem een ​​betere man zou maken