Sardinia - Menhir

Candu potzu unu papiru debbo iscribere una cantzone

Mi fachet essire foras su chi m’intendu in su coru

Mi fachet intender fieru de custu bateros moros

De sa cittadi de Nugoro fintzas in tottu sas biddas

Per semper istada che nuraghes e perdas fittas

Ma deu pottu sa boche pro ammentare s’antichitade

Pro battire sa conoscientzia de custa civiltade

A tottu cussa zente chi no arribat a cumprendere

Chi s’anima sarda, sa nosta, no si podet bendere

Che unu populu petzi chi abarrat unidu podet crescere

Ponet sarbare custa terra inbeze de dda isperdere

Chin sa lezze de su fogu ant mesu logu

Ma nois semperi in gherra, pro l’isconzare su jogu

No bi la fa

No bi la fa

No bi la fa-co-co prus

A biri su sardu infundare a bellu a bellu in sa povertade

No bi la fa

No bi la fa

No bi la fa-co-co prus

A bi su sardu tramutare pro circare sa libertade

E no bi creder a tottus cussas cazzada ca t’ant cuntau

Ca innoe sa zente fuis, est una leghenda chi ant furau

Chin paragulas e promissas fulliat chi at su tempus

chin sa gherra, chin su bentu

Ma su brughere, sa bratzia si torrat a lughere

E chi cheres currere, inoche istai attentu a no bi irruchere

Ma no ti perdere in una istrada tottu inartziada

Toccat a mantennere fintzas a crasi

E custu petzu est dedicadu a chi no timent a ddi gherrai

Mancari in metzu a s’abba brutta,

Cantu sambene, dolo, sufferentzia, sardinia maba