Regenmacher - Megaloh, Tony Allen

Sie fragen mich, kann ich inzwischen von der Mucke leben?

Könnt mir noch immer um vier Uhr morgens im Bus begegnen

Sie fragen mich, ob das Bild, das ich ihnen grad mal', zu schwarz ist

Abgeturnt von den Sparauflagen wie Varoufakis

Geld bescheiden, verkehre noch in denselben Kreisen

Moabiter Junge, ich will hier raus und die Welt bereisen

Zeit wartet auf keinen, ich lauf' mein' Träumen nach

Mit jedem neuen Tag kann ich es mir nur selbst beweisen

Streben nach Glück, ich jage, werd' nur vom Warten müde

Morgens im Lager, tagsüber Studio und abends Bühne

Ich mach' mein' Job, mach' keine Pausen, ich mach' die Dichtung

Arbeite Schicht, üb' mich im Verzicht, denn ich hab' Verpflichtung

Sie fragen mich, wenn ich rappe, ob ich noch Spaß dran habe

Wir feiern heute zusammen die Verdrängung harter Jahre

Zähl' die Segen, die ich habe im Leben

In Zeiten der Dürre kann ich nicht mehr warten auf Regen

Ich lass' es fließen!

(eins, eins)

Für die Familie (zwei, zwei)

Für die Menschen, die mich brauchen (drei, drei)

Für diese Liebe zur Musik und (vier, vier)

Und all die Menschen, die dran glauben (eins, eins)

Für meine Vorfahren und Nachfahren (zwei, zwei)

Für alle, die Support gaben und da waren (drei, drei)

Für alle Freunde und Verwandten (vier, vier)

Für alle neuen Träume, die entstanden

Ich gab mein Leben, kam zurück, gab es wieder

Bildersprache sind Pilgerfahrten wie nach Medina

Aus einer Welt, die nicht fabelhaft wie von Amélie war

Nur am Schwitzen, kein faul am Strand sitzen mit Margarita

Versuch' es trotz all der lebenden Zweifel weit zu bringen

Die Welt hat keine Zeit für die Probleme eines Einzelnen

Bau' mich selbst täglich auf, um nicht zu zaudern

Versuch' mit Sound einen Geldregen aus dem Nichts zu zaubern

Sollte vor Jahren schon gleich an' Start gehen, ich wart' noch immer

Alle Songs geschrieben im Zwei-Quadratmeter-Badezimmer

Keine Beschwerden, nur ich und meine Gefährten

Der Weg ist steinig und finster, das Licht muss scheinen im Herzen

Vernichte Zweifel in Werken der Sicht auf eigene Stärken

Geh deinen Weg, du kannst nicht den meinen bewerten

Zähl' die Segen, die ich habe im Leben, darf nicht aufgeben

In Zeiten der Dürre kann ich nicht mehr warten auf Regen

Ich lass' es fließen!

(eins, eins)

Für die Familie (zwei, zwei)

Für die Menschen, die mich brauchen (drei, drei)

Für diese Liebe zur Musik und (vier, vier)

Und all die Menschen, die dran glauben (eins, eins)

Für meine Vorfahren und Nachfahren (zwei, zwei)

Für alle, die Support gaben und da waren (drei, drei)

Für alle Freunde und Verwandten (vier, vier)

Für alle neuen Träume, die entstanden

Für alle jene, die gescheitert sind

Für alle, die das, was ich sage, weiterbringt

Für alle, denen die Hoffnung fehlt

Für alle, die der tägliche Hustle quält

Für alle, die keine Wunder sehen

Für alle, die kämpfen, bevor sie untergehen

Für alle, die etwas von dieser Kunst verstehen

Für alle da draußen, die immer hundert geben

Für die Familie (zwei, zwei)

Für die Menschen, die mich brauchen (drei, drei)

Für diese Liebe zur Musik und (vier, vier)

Und all die Menschen, die dran glauben (eins, eins)

Für meine Vorfahren und Nachfahren (zwei, zwei)

Für alle, die Support gaben und da waren (drei, drei)

Für alle Freunde und Verwandten (vier, vier)

Für alle neuen Träume, die entstanden

Je vraagt ​​me, kan ik nu van muziek leven?

Kan me nog steeds om vier uur 's ochtends in de bus ontmoeten

Ze vragen me of de foto die ik ze net heb gegeven te zwart is

Uitgeschakeld door bezuinigingsmaatregelen zoals Varoufakis

Geld bescheiden, nog steeds in dezelfde kringen bewegen

Moabit jongen, ik wil hier weg en de wereld rondreizen

De tijd wacht op niemand, ik ren achter mijn dromen aan

Met elke nieuwe dag kan ik het alleen mezelf bewijzen

Nastreven van geluk, ik jaag, word alleen maar moe van het wachten

's Ochtends in het magazijn, overdag in de studio en 's avonds op het podium

Ik doe mijn werk, neem geen pauzes, ik doe de poëzie

Ik werk ploegen, oefen met opgeven, want ik heb verplichtingen

Ze vragen me als ik rap of ik het nog steeds leuk vind

Vandaag vieren we samen de onderdrukking van moeilijke jaren

Tel de zegeningen die ik heb in het leven

In tijden van droogte kan ik niet meer wachten op regen

Ik laat het stromen!

(een een)

Voor het gezin (twee, twee)

Voor de mensen die me nodig hebben (drie, drie)

Voor deze liefde voor muziek en (vier, vier)

En alle mensen die geloven (één, één)

Voor mijn voorouders en nakomelingen (twee, twee)

Voor iedereen die heeft meegeholpen en erbij was (drie, drie)

Voor alle vrienden en familieleden (vier, vier)

Voor alle nieuwe dromen die ontstonden

Ik gaf mijn leven, kwam terug, gaf het opnieuw

Picturale taal zijn bedevaarten zoals naar Medina

Van een wereld die niet fantastisch was zoals die van Amélie

Gewoon zweten, niet lui op het strand zitten met Margarita

Probeer ver te komen ondanks alle levende twijfels

De wereld heeft geen tijd voor de problemen van één persoon

Bouw mezelf dagelijks op om niet uit te stellen

Probeer met geluid uit het niets een regen van geld te toveren

Had jaren geleden moeten beginnen, ik wacht nog steeds

Alle liedjes geschreven in de badkamer van twee vierkante meter

Geen klachten, alleen ik en mijn metgezellen

Het pad is rotsachtig en donker, het licht moet in het hart schijnen

Vernietig twijfels in het zien van je eigen sterke punten

Ga je gang, je kunt de mijne niet beoordelen

Tel de zegeningen die ik heb in het leven, mag niet opgeven

In tijden van droogte kan ik niet meer wachten op regen

Ik laat het stromen!

(een een)

Voor het gezin (twee, twee)

Voor de mensen die me nodig hebben (drie, drie)

Voor deze liefde voor muziek en (vier, vier)

En alle mensen die geloven (één, één)

Voor mijn voorouders en nakomelingen (twee, twee)

Voor iedereen die heeft meegeholpen en erbij was (drie, drie)

Voor alle vrienden en familieleden (vier, vier)

Voor alle nieuwe dromen die ontstonden

Voor iedereen die gefaald heeft

Voor iedereen die baat heeft bij wat ik zeg

Voor iedereen die geen hoop heeft

Voor iedereen die last heeft van de dagelijkse drukte

Voor degenen die geen wonderen zien

Voor degenen die vechten voordat ze vergaan

Voor iedereen die iets van deze kunst begrijpt

Voor iedereen die altijd honderd geeft

Voor het gezin (twee, twee)

Voor de mensen die me nodig hebben (drie, drie)

Voor deze liefde voor muziek en (vier, vier)

En alle mensen die geloven (één, één)

Voor mijn voorouders en nakomelingen (twee, twee)

Voor iedereen die heeft meegeholpen en erbij was (drie, drie)

Voor alle vrienden en familieleden (vier, vier)

Voor alle nieuwe dromen die ontstonden