Vesperghosts Of Milford Playhouse - Mechanical Poet

Once and again

You see this stage in the rain

Blanket of leaves

Broken soffits twinkle…

Pain and love, desire and sorrow

Echoes of passion and hate…

All that place lived by is now exhaled

CRYSTAL HORNS OF NEW MOON IN THE PUDDLES

AUTUMN RAIN IN THE DARK OF NIGHT-TIME

AIRY BODIES OF SPECTERS GO ROUND IN THE DANCE

JUST REPEATING THE DEAD ACTORS MIME

Rundown walls

Depressing scrape of the gate

Two hundred rows

Like two hundred effectors…

Fate, you can be such a bitch sometimes…

Stealing the ultimate chance

Stripping our lives of the Sense

We’re going all out, we do all we can

Trying to bless everybody and then…

There is only a desolate stage in the end!

Never let me awake

Let me drown in the deep

Let me die in lethargical sleep!

Keer op keer

Je ziet deze etappe in de regen

Deken van bladeren

Gebroken kozijnen fonkelen...

Pijn en liefde, verlangen en verdriet

Echo's van passie en haat...

Al die plek waar we woonden, is nu uitgeademd

KRISTALLEN HOORNS VAN NIEUWE MAAN IN DE PUDDELEN

HERFST REGEN IN HET DONKER VAN DE NACHT

LUCHTIGE LICHAMEN VAN SPECTERS GAAN ROND IN DE DANS

GEWOON HERHALEN VAN DE DODE ACTOREN MIME

Vervallen muren

Deprimerend schrapen van de poort

Tweehonderd rijen

Net als tweehonderd effectoren...

Het lot, je kunt soms zo'n bitch zijn...

De ultieme kans stelen

Ons leven ontdoen van de Sense

We gaan er helemaal voor, we doen alles wat we kunnen

Ik probeer iedereen te zegenen en dan...

Er is uiteindelijk alleen een desolaat podium!

Laat me nooit wakker worden

Laat me verdrinken in de diepte

Laat me sterven in een lethargische slaap!