St Francis Amongst The Mortals - McCarthy

God said to the Saint

«It's a mess on earth again

The unhappy humans

Show them of the life to be led

Oh show the lost and low

The bitter and the cruel

Show that even today

You can be kind to one another"

He arrived in London

And lived a lamb-like life for a while

With a friendly handshake

He shared his money with the poor

So soft was his heart that

His kindness knew no bounds

He said that even today

You can be kind to one another

He sank into debt

And his kindness was used

By those wise in the ways of the world

He fell into a terribly melancholy

«I tried hard to show

Awful mortals how to be behave

But I no longer know

If kindness is quite rational

So soft was my heart that

My kindness knew no bounds

But I no longer know

If to be kind is to be clever

I fell into debt

And my kindness was used

By those wise in the ways of the world

I fell into a terrible melancholy"

At long last the day came

When the Saint succumbed to the world

He kept a lock on his wallet

And kept steel doors shut over his heart

The way the world’s made

It’s no wonder no one’s good

If you want to get on

You count your cash and hate your neighbor

God zei tegen de heilige

«Het is weer een rotzooi op aarde

De ongelukkige mensen

Laat ze zien hoe het leven geleid moet worden

Oh laat zien wat verloren en laag is

Het bittere en het wrede

Laat dat ook vandaag zien

Je kunt aardig voor elkaar zijn'

Hij kwam in Londen aan

En leefde een tijdje een lamachtig leven

Met een vriendelijke handdruk

Hij deelde zijn geld met de armen

Zo zacht was zijn hart dat

Zijn vriendelijkheid kende geen grenzen

Hij zei dat zelfs vandaag nog

Je kunt aardig voor elkaar zijn

Hij zakte in de schulden

En zijn vriendelijkheid werd gebruikt

Door degenen die wijs zijn in de wegen van de wereld

Hij viel in een verschrikkelijk melancholie

"Ik heb mijn best gedaan om te laten zien"

Vreselijke stervelingen hoe zich te gedragen

Maar ik weet het niet meer

Als vriendelijkheid redelijk rationeel is

Zo zacht was mijn hart dat

Mijn vriendelijkheid kende geen grenzen

Maar ik weet het niet meer

Als vriendelijk zijn ook slim is

Ik raakte in de schulden

En mijn vriendelijkheid werd gebruikt

Door degenen die wijs zijn in de wegen van de wereld

Ik viel in een vreselijke melancholie"

Eindelijk was de dag aangebroken

Toen de heilige bezweek voor de wereld

Hij hield een slot op zijn portemonnee

En hield stalen deuren dicht boven zijn hart

De manier waarop de wereld is gemaakt

Het is geen wonder dat niemand goed is

Als je verder wilt gaan

Je telt je geld en haat je buurman