Labial - Max Tundra

With astounding grace

I’ll forget your face

Accidental she

Hasn’t noticed me

We will never be

I’d like to be as articulate as Mr. L

Writing songs about Barbara of Seville

Such a wonderful way with a pen, when he’s feeling unwell

I only sing about things that happen to me

I never learnt how to fill my songs with allegory

While my peers paid attention in English, I thought about how

I could undress the girl who appeared in my life with a 'pow'

Never mind that she slipped from my hand, because look at me now

Stir that dish with a spoon I found on the street

Every boy needs a meal that’s protein replete

Sometimes I would faint in the days when I didn’t eat meat

We soon lost count of the meals we had at your place

I stand and wash but the food won’t come off my face

A pan of plain soup and a piece of stale bread in the bowl

A rusty meringue and a slice of a pig on a roll

Oh, the things we could eat if a casserole dish had a soul

He fled this town for a quiet house by the sea

A lesser risk of a chance encounter with me

Does he realise that I relocated in January?

A curving glance from a man on Charing Cross Road

A signal that I will have to write my own code

Long ago, when I used to be friends with a boy I betrayed

I was evil, how dare I end up with the one that he craved

But it turned out alright 'cause she’s been by my side for an age

Met verbazingwekkende gratie

Ik zal je gezicht vergeten

Toevallige zij

Is mij niet opgevallen

Dat zullen we nooit zijn

Ik zou graag net zo gearticuleerd willen zijn als meneer L

Liedjes schrijven over Barbara van Sevilla

Heerlijk zo met een pen, als hij zich niet lekker voelt

Ik zing alleen over dingen die mij overkomen

Ik heb nooit geleerd hoe ik mijn liedjes moet vullen met allegorie

Terwijl mijn leeftijdsgenoten in het Engels opletten, dacht ik na over hoe:

Ik kon het meisje dat in mijn leven verscheen uitkleden met een 'pow'

Het maakt niet uit dat ze uit mijn hand is geglipt, want kijk me nu aan

Roer dat gerecht door met een lepel die ik op straat vond

Elke jongen heeft een maaltijd nodig die boordevol eiwitten zit

Soms viel ik flauw in de dagen dat ik geen vlees at

We raakten al snel de tel kwijt van de maaltijden die we bij jou thuis hadden

Ik sta op en was me, maar het eten komt niet van mijn gezicht

Een pan gewone soep en een stuk oud brood in de kom

Een roestige meringue en een plak varken op een broodje

Oh, de dingen die we zouden kunnen eten als een ovenschotel een ziel had

Hij ontvluchtte deze stad voor een rustig huis aan zee

Een kleiner risico op een toevallige ontmoeting met mij

Beseft hij dat ik in januari ben verhuisd?

Een gebogen blik van een man op Charing Cross Road

Een signaal dat ik mijn eigen code moet schrijven

Lang geleden, toen ik bevriend was met een jongen die ik verraadde

Ik was slecht, hoe durf ik te eindigen met degene waar hij naar hunkerde?

Maar het kwam goed, want ze staat al een hele tijd aan mijn zijde