Bis nach Haus - Max Prosa, Dota Kehr

Ein großer Film ging schnell vorbei

Hielt uns gebannt und ließ uns plötzlich wieder frei

Szenen vom Kuss, im Blumenbeet —

Oh, ich trag' sie tief in mir bis nach Haus auf meinem Weg

Und wenn ich dich vergeblich such'

Sind die Gedanken, die ich find' ein Bilderbuch

Schau sie mir an so gut es geht

Und ich trag' sie tief in mir bis nach Haus auf meinem Weg

Vielleicht bleiben wir stets einsam

Sind nur manchmal nicht allein

Seh' n einander aus der Ferne dabei zu verlor' n zu sein

Unter dem Schnee knirscht der Kies

Du sagst es ist noch alles so, wie ich' s verließ

Gib mir bescheid wenn sich etwas regt-

Und ich trag' es tief in mir bis nach Haus auf meinem Weg

Ein Schlafabteil, der Zug fährt an

Flüstern im Dunkeln das ich nicht erkennen kann

Ist es ein Kichern, ein Weinen, ein Gebet?

Oh, ich trag' es tief in mir bis nach Haus auf meinem Weg

Vielleicht bleiben wir stets einsam

Sind nur manchmal nicht allein

Seh' n einander aus der Ferne dabei zu verlor' n zu sein

Ein langer Blick auf dem Konzert

Bis ich wusste: irgendwie ist es das wert

Dass man so voll von Zweifeln lebt-

Oh, ich trag' sie tief in mir bis nach Haus auf meinem Weg

Een geweldige film ging snel voorbij

Hield ons betoverd en maakte ons plotseling weer vrij

Scènes uit de kus, in het bloembed -

Oh, ik draag haar diep in mij op weg naar huis

En als ik tevergeefs naar je zoek

Zijn de gedachten dat ik een prentenboek vind?

Kijk me zo goed mogelijk aan

En ik draag ze diep in mij op weg naar huis

Misschien zullen we altijd eenzaam zijn

Gewoon soms niet alleen

Zie elkaar van ver verdwalen n wezen

Het grind knarst onder de sneeuw

Je zegt dat het nog steeds is zoals ik het achterliet

Laat het me weten als er iets beweegt-

En ik draag het diep in mij op weg naar huis

Een slaapcoupé, de trein komt eraan

Fluistert in het donker dat ik niet kan onderscheiden

Is het een gegiechel, een kreet, een gebed?

Oh, ik draag het diep in mij op weg naar huis

Misschien zullen we altijd eenzaam zijn

Gewoon soms niet alleen

Zie elkaar van ver verdwalen n wezen

Een lange blik op het concert

Tot ik wist: op de een of andere manier is het het waard

Dat men zo vol twijfels leeft...

Oh, ik draag haar diep in mij op weg naar huis