Neverland (Reprise) - Matthew Morrison, Laura Michelle Kelly, Carolee Carmello

Act one, scene one

The Nursery

It’s the Darling House.

And look, see?

Preparing the beds is Nana,

the family dog, because the Darlings couldn’t afford a real nanny.

But it didn’t matter, because they were happy and didn’t care

Oh, Peter

I won’t go to bed!

I won’t!

I won’t!

That’s what I say!

Nana, it isn’t six o’clock yet!

Alright, I’m going to bed, I’m going to bed

And then, the most amazing boy flies in through the window!

Goodness, a boy who flies!

Why are you crying?

I wasn’t crying.

But I can’t get my shadow to stick on

It has come off!

How awful!

You’ve been trying to stick it on with soap!

Well then?

It must be sewn on

And so Wendy sews on Peter’s shadow…

…and Peter is so happy he dances with it around the room!

Wendy, one girl is worth more than twenty boys

I shall give you a kiss, Peter, If you like

Thank you

Don’t you know what a kiss is?

I shall know one when you give it to me

And so not to hurt his feelings, Wendy gives Peter a thimble for his finger

Now shall I give you a kiss?

If you please

And in return, Peter gives Wendy an acorn

Thank you, Peter.

I shall wear it on a chain around my neck

That’s not a kiss, even I know that!

That’s the point!

It’s clever!

And then, this is my favorite bit.

Peter shows Wendy how to fly!

We can sail away tonight

On a sea of pure moonlight

We can navigate the stars

To bring us back home

In a place so far away

We are young

That’s how we’ll stay

And with your hand in my hand

We will find ourselves

In Never Neverland

Ahhhh!

Pirates!

That’s Captain James-Hook.

He’s the most dastardly rouge that ever lived

Oh.

I love this guy!

He’s such a

Good for nothing scoundrel!

Peter flung my arm to a crocodile!

And he liked it so much, he’s followed me

ever since, from land to land and sea to sea, licking his lips for the rest of

me.

Oy, It’s the crocodile!

Indians!

Like the characters we invented in the park!

While we were make-believing

Mr. Barrie was writing all the while

Yes, a lot of this seems rather familiar…

Yes look, there are pirates

And indians!

And fairies!

Even a crocodile!

I hope I’m not the crocodile!

I hear the mermaids

Such a beautiful sound

Ahh

Just a little faith and

Both your feet leave the ground

We can sail away tonight

On a sea of pure moonlight

We can navigate the stars

To bring us back home

In a place so far away

We’ll be young

That’s how we’ll stay

Every wish is a command

In this special place

Here in Neverland

Oh no, Tinker Bell!

What is she saying, Peter?

She drank his medicine because it was poisoned

She drank it to save his life!

Is… is Tink dying?

Look.

Her light is growing faint.

If it goes out, that means she’s dead

She says she thinks she can get well again, if children believe in fairies

And do you?

Do you believe in fairies?

If you believe, clap your hands!

I believe!

Come along, children!

Everyone!

Clap louder!

That is Neverland

Picture a land

That you never have seen

Where life is eternal and evergreen

A future of happiness all in your hands

All in this place of your dreams

Here inside Neverland

Shooting stars

New shapes and sizes

Wakenings and new surprises

Opening my eyes to something happening

Neverland

Universe of constant spinning

Every end and new beginning

I begin to feel that something’s happening to me

Ah, ah, ah, ah

Ah, ah, ah, ah

You just close your eyes

And count to ten

Breathe in twice

And open them

You know where to go

You have been there before

In your heart…

And by closing my eyes

I’ll be finding Neverland

Akte één, scène één

De kinderopvang

Het is het Darling House.

En kijk, zie je?

Het klaarmaken van de bedden is Nana,

de familiehond, omdat de Darlings zich geen echte oppas konden veroorloven.

Maar het deed er niet toe, want ze waren gelukkig en het kon hen niets schelen

Oh, Peter

Ik ga niet naar bed!

Ik doe het niet!

Ik doe het niet!

Dat is wat ik zeg!

Nana, het is nog geen zes uur!

Oké, ik ga naar bed, ik ga naar bed

En dan vliegt de meest geweldige jongen door het raam naar binnen!

Goedheid, een jongen die vliegt!

Waarom ween je?

Ik huilde niet.

Maar ik krijg mijn schaduw niet aan de praat

Het is losgekomen!

Hoe vreselijk!

Je hebt geprobeerd het op te plakken met zeep!

Nou dan?

Het moet worden vastgenaaid

En dus naait Wendy op Peters schaduw...

…en Peter is zo blij dat hij ermee door de kamer danst!

Wendy, één meisje is meer waard dan twintig jongens

Ik zal je een kus geven, Peter, als je wilt

Dank u

Weet je niet wat een kus is?

Ik zal er een weten als je het aan mij geeft

En om zijn gevoelens niet te kwetsen, geeft Wendy Peter een vingerhoed voor zijn vinger

Zal ik je nu een kus geven?

Alstublieft

En in ruil daarvoor geeft Peter Wendy een eikel

Dank je wel, Pieter.

Ik zal het aan een ketting om mijn nek dragen

Dat is geen kus, zelfs ik weet dat!

Dat is het punt!

Het is slim!

En dan is dit mijn favoriete stukje.

Peter laat Wendy zien hoe ze moet vliegen!

We kunnen vanavond wegvaren

Op een zee van puur maanlicht

We kunnen door de sterren navigeren

Om ons terug naar huis te brengen

Op een plek zo ver weg

Wij zijn jong

Zo blijven we

En met jouw hand in mijn hand

We zullen onszelf vinden

In Never Neverland

Ahhh!

Piraten!

Dat is kapitein James-Hook.

Hij is de meest lafhartige rouge die ooit heeft geleefd

Oh.

Ik hou van deze man!

Hij is zo'n

Goed voor niets schurk!

Peter gooide mijn arm naar een krokodil!

En hij vond het zo leuk, hij is me gevolgd

sindsdien, van land tot land en van zee tot zee, zijn lippen likkend voor de rest van...

mij.

Oy, het is de krokodil!

Indianen!

Zoals de personages die we in het park hebben uitgevonden!

Terwijl we verzonnen waren

Mr. Barrie was al die tijd aan het schrijven

Ja, veel hiervan komt me bekend voor...

Ja kijk, er zijn piraten

En indianen!

En feeën!

Zelfs een krokodil!

Ik hoop dat ik niet de krokodil ben!

Ik hoor de zeemeerminnen

Zo'n mooi geluid

Ahh

Gewoon een beetje vertrouwen en

Beide voeten van de grond

We kunnen vanavond wegvaren

Op een zee van puur maanlicht

We kunnen door de sterren navigeren

Om ons terug naar huis te brengen

Op een plek zo ver weg

We zullen jong zijn

Zo blijven we

Elke wens is een opdracht

Op deze speciale plek

Hier in Neverland

Oh nee, Tinkerbell!

Wat zegt ze, Peter?

Ze dronk zijn medicijn omdat het vergiftigd was

Ze dronk het om zijn leven te redden!

Is... gaat Tink dood?

Kijken.

Haar licht wordt zwakker.

Als het uitgaat, betekent dat dat ze dood is

Ze zegt dat ze denkt dat ze weer beter kan worden als kinderen in feeën geloven

En doe jij?

Geloof je in feeën?

Als je gelooft, klap dan in je handen!

Ik geloof!

Kom mee, kinderen!

Iedereen!

Klap harder!

Dat is Neverland

Stel je een land voor

Dat heb je nog nooit gezien

Waar het leven eeuwig en altijd groen is

Een toekomst van geluk in jouw handen

Allemaal op deze plek van je dromen

Hier in Neverland

Vallende sterren

Nieuwe vormen en maten

Ontwaken en nieuwe verrassingen

Mijn ogen openen voor iets dat gebeurt

Nooitgedachtland

Universum van constant draaien

Elk einde en nieuw begin

Ik begin te voelen dat er iets met me gebeurt

AH ah ah ah

AH ah ah ah

Je sluit gewoon je ogen

En tel tot tien

Adem twee keer in

En open ze

Je weet waar je heen moet

Je bent er eerder geweest

In je hart…

En door mijn ogen te sluiten

Ik zal Neverland vinden