Песня, которой нет - Машина времени

Часто бывает, ночь наступает

Так далеко рассвет,

Спетые песни спят по чужим домам.

Вновь в тишине я слышу голос

Песни которой нет,

Какой ей быть, не знаю сам.

И мне в сотый раз не понять мелодий

И не расслышать слов,

Вот она стихла, вот навсегда ушла.

Но нет, не уходит, и снова бьется

Бабочкой о стекло,

Вот бы понять, с какой стороны стекла.

Она уже вот-вот появится,

И может быть в начале дня,

Она в новый путь отправится,

И станет для всех — но уже не моя!

Как в океане сквозь дождь и туманы

Все же виден далекий свет,

Тот что зовет и не верить ему нельзя.

Так в тишине ночной слышен голос

Песни, которой нет,

Я верю, все впереди, все не зря

Het gebeurt vaak dat de nacht komt

Zo ver weg is de dageraad

Gezongen liedjes slapen in andermans huizen.

Weer in stilte hoor ik een stem

Liedjes die niet bestaan

Wat het moet zijn, weet ik zelf niet.

En voor de honderdste keer kan ik de melodieën niet verstaan

En de woorden niet horen

Hier is ze, voor altijd verdwenen.

Maar nee, het gaat niet weg, en klopt weer

Vlinder op glas

Dat zou zijn om te begrijpen aan welke kant van het glas.

Ze staat op het punt te verschijnen

En misschien aan het begin van de dag,

Ze zal een nieuwe weg inslaan,

En het zal voor iedereen worden - maar niet voor de mijne!

Zoals in de oceaan door regen en mist

Toch is er een ver licht zichtbaar

Degene die belt en niet te vertrouwen is.

Dus in de stilte van de nacht wordt een stem gehoord

Liedjes die niet bestaan

Ik geloof dat alles in het verschiet ligt, alles is niet tevergeefs