Однажды мир прогнётся под нас - Машина времени

Вот море молодых колышат супербасы,

Мне триста лет, я выполз из тьмы

Они торчат под рейв и чем-то пудрят носы —

Они не такие, как мы

И я не горю желаньем лезть в чужой монастырь,

Я видел эту жизнь без прикрас

Не стоит прогибаться под изменчивый мир,

Пусть лучше он прогнётся под нас

Однажды он прогнётся под нас

Один мой друг — он стоил двух, он ждать не привык

Был каждый день последним из дней

Он пробовал на прочность этот мир каждый миг —

Мир оказался прочней

Ну что же, спи спокойно, позабытый кумир,

Ты брал свои вершины не раз

Не стоит прогибаться под изменчивый мир,

Пусть лучше он прогнётся под нас

Однажды он прогнётся под нас

Другой держался русла и теченье ловил

Подальше от крутых берегов

Он был, как все и плыл, как все, и вот он приплыл —

Ни дома, ни друзей, ни врагов

И жизнь его похожа на фруктовый кефир,

Видал я и такое не раз

Не стоит прогибаться под изменчивый мир,

Пусть лучше он прогнётся под нас

Однажды он прогнётся под нас

Пусть старая джинса давно затёрта до дыр,

Пускай хрипит раздолбанный бас

Не стоит прогибаться под изменчивый мир,

Пусть лучше он прогнётся под нас

Однажды он прогнётся под нас

Hier zwaait een zee van jonge superbas,

Ik ben driehonderd jaar oud, ik kroop uit de duisternis

Ze steken uit onder de rave en bepoederen hun neus met iets...

Ze zijn niet zoals wij

En ik sta niet te popelen om in het klooster van iemand anders te klimmen,

Ik zag dit leven zonder verfraaiing

Buig niet onder de veranderende wereld,

Laat het maar beter onder ons buigen

Op een dag zal hij onder ons buigen

Een van mijn vrienden - hij kostte twee, hij was niet gewend om te wachten

Elke dag was de laatste der dagen

Hij probeerde deze wereld elk moment voor kracht -

De wereld is sterker

Nou, slaap lekker, vergeten idool,

Je hebt je hoogten meer dan eens genomen

Buig niet onder de veranderende wereld,

Laat het maar beter onder ons buigen

Op een dag zal hij onder ons buigen

De ander hield het kanaal vast en ving de stroming op

Weg van steile oevers

Hij was zoals iedereen en zwom zoals iedereen, en nu zeilde hij...

Geen thuis, geen vrienden, geen vijanden

En zijn leven is als fruitkefir,

Dit heb ik vaker gezien

Buig niet onder de veranderende wereld,

Laat het maar beter onder ons buigen

Op een dag zal hij onder ons buigen

Laat de oude spijkerbroek lang tot gaten zijn gedragen,

Laat de gebroken bas piepen

Buig niet onder de veranderende wereld,

Laat het maar beter onder ons buigen

Op een dag zal hij onder ons buigen