Место где свет - Машина времени

Этот город застрял во вранье, как "Челюскин" во льдах -

Погрузившийся в ад и частично восставший из ада.

Наше общее детство прошло на одних букварях,

От того никому ничего объяснять и не надо.

Что же мы всё кричим невпопад и молчим не про то,

И все считаем чужое, и ходи, как пони, по кругу?

Вы не поняли, сэр, - я отнюдь не прошусь к вам за стол,

Мне вот только казалось - нам есть что поведать друг другу.

Место, где свет

Было так близко, что можно коснуться рукой,

Но кто я такой,

Чтоб оборвать хрустальную нить -

Не сохранить,

Прошло столько лет,

И нас больше нет

В месте, где свет...

Этот город застрял в межсезонье, как рыба в сети -

Стрелки все по нулям, и не больше не меньше,

Мы почти научились смеяться, но как ни верти -

Что-то стало с глазами когда-то загадочных женщин.

Хочешь, я расскажу тебе сказку про злую метель,

Про тропический зной, про полярную вьюгу?

Вы не поняли, мисс, - я совсем не прошусь к вам в постель,

Мне вот только казалось - нам есть, что поведать друг другу.

Место, где свет

Было так близко, что можно коснуться рукой,

Но кто я такой,

Чтоб оборвать хрустальную нить -

Не сохранить,

Прошло столько лет,

И нас больше нет

В месте, где свет...

Мне никто не указ, да и сам я себе не указ -

Доверяю лишь левой руке, маршруты рисуя.

Ну а тот, кто - указ, он не больно-то помнит о нас,

Да и мы поминаем его в беде или всуе.

Что казалось бы проще - вот Бог, вот порок,

Что же снова ты смотришь в пустынное небо с испугом?

Вы не поняли, Лорд, - я отнюдь не прошусь к вам в чертог,

Мне лишь только казалось - нам есть, что поведать друг другу.

Deze stad zit vast in leugens, zoals 'Cheljoeskin' in het ijs...

Ondergedompeld in de hel en gedeeltelijk opgestaan ​​uit de hel.

Onze gemeenschappelijke kindertijd heeft dezelfde inleidingen doorgegeven,

Het is niet nodig om iemand iets uit te leggen.

Waarom schreeuwen we allemaal niet op onze plaats en zwijgen we over iets anders,

En we houden allemaal rekening met die van iemand anders, en lopen als een pony in een cirkel?

U begrijpt het niet, meneer, ik vraag u helemaal niet om een ​​tafel,

Het leek me gewoon dat we elkaar iets te vertellen hebben.

De plaats waar het licht

Het was zo dichtbij dat je het met je hand kon aanraken,

Maar wie ben ik?

Om de kristaldraad te breken -

Niet opslaan

Er zijn zoveel jaren verstreken

En we zijn niet meer

Waar het licht...

Deze stad zit vast in het laagseizoen als een vis in een net -

De pijlen zijn allemaal nullen, en niet meer en niet minder,

We leerden bijna lachen, maar hoe je het ook draait...

Er is iets geworden met de ogen van de ooit mysterieuze vrouwen.

Als je wilt, zal ik je een sprookje vertellen over een kwaadaardige sneeuwstorm,

Over de tropische hitte, over de poolstorm?

U begrijpt het niet, juffrouw, - ik vraag u helemaal niet naar bed,

Het leek me gewoon dat we elkaar iets te vertellen hebben.

De plaats waar het licht

Het was zo dichtbij dat je het met je hand kon aanraken,

Maar wie ben ik?

Om de kristaldraad te breken -

Niet opslaan

Er zijn zoveel jaren verstreken

En we zijn niet meer

Waar het licht...

Niemand bepaalt mij, en ik ben zelf geen decreet -

Ik vertrouw alleen mijn linkerhand, routes tekenen.

Welnu, degene die het decreet is, hij herinnert zich ons niet pijnlijk,

Ja, en we gedenken hem in moeilijkheden of tevergeefs.

Wat eenvoudiger lijkt - dat is God, dat is een ondeugd,

Waarom kijk je weer met angst naar de woestijnlucht?

U begrijpt het niet, Heer, - ik vraag u niet om naar de kamer te gaan,

Het leek me gewoon dat we elkaar iets te vertellen hebben.