Летучий Голландец - Машина времени

Каждый день, отправляясь в плаванье

По морям, сквозь ветра и бури,

Я мечтаю о тихой гавани,

Где б мои корабли уснули,

И о пристани в синих сумерках,

Где огни угольками рдеют,

Где не верят тому, что умер я,

Где все время ждут и надеются.

Как давно ты была оставлена,

Моя тихая старая гавань,

И с тех пор моя жизнь отравлена —

Пересуды и грязный саван.

Плыли прочь, онемев от ужаса,

Лишь завидя мой парус белый,

Никому не хватило мужества

Подойти и узнать, в чем дело.

А потом, где б они ни плавали,

Мстя за страх, что тогда испытали,

Объявили посланцем дьявола,

Кораблем-мертвецом назвали.

Дай им бог оправдаться дочиста,

Оставаться в мирке постельном,

Им не знать, каково одиночество

Под огнями святого Эльма.

Каждый день, отправляясь в плаванье

В океан московских улиц,

Я мечтаю о тихой гавани,

Где б мои корабли уснули,

И о домике в синих сумерках,

Где окно от закатов рдеет,

Где не верят тому, что умер я,

Где все время ждут и надеются.

Elke dag zeilen

Over de zeeën, door wind en storm,

Ik droom van een veilige haven

Waar zouden mijn schepen in slaap vallen,

En over de pier in de blauwe schemering,

Waar de vuren gloeien als sintels,

Waar ze niet geloven dat ik stierf,

Waar ze de hele tijd wachten en hopen.

Hoe lang ben je al weg?

Mijn rustige oude haven

En sindsdien is mijn leven vergiftigd -

Roddels en een vuile lijkwade.

Zeilde weg, gevoelloos van afschuw,

Ik zie alleen mijn witte zeil,

Niemand had de moed

Kom en ontdek wat er aan de hand is.

En dan, waar ze ook zwemmen,

Wraak voor de angst die ze toen hebben ervaren,

Verklaarde de boodschapper van de duivel

Ze noemden het een dood schip.

God geve hen om zichzelf rein te rechtvaardigen,

Blijf in de wereld van bed

Ze weten niet hoe eenzaamheid voelt

Onder de vuren van Saint Elmo.

Elke dag zeilen

In de oceaan van de straten van Moskou,

Ik droom van een veilige haven

Waar zouden mijn schepen in slaap vallen,

En over het huis in de blauwe schemering,

Waar het raam gloeit van zonsondergangen,

Waar ze niet geloven dat ik stierf,

Waar ze de hele tijd wachten en hopen.