Чужие среди чужих - Машина времени

Ночь — прочь, и вновь рассвет, спасенья нет,

А он не гасит свет, как будто лишь под лампой

Он найдет ответ — секрет его изгнания.

Шум дня, краски дня, другого дня,

А здесь еще вчера, и снова ночь без сна

Под лампой до утра.

И больше отставание.

Есть здесь кто-нибудь?

Мы чужие сpеди чужих.

День влет, и больше гнет не спетых слов,

Несказанных речей,

И даже дом — не дом, и дом почти ничей —

Сквозь крышу видно небо.

Час бьет, и все известно наперед,

И скоpо он уйдет, а там, где день,

Никто о нем и не вздохнет,

Как будто он и не был.

Есть здесь кто-нибудь?

Мы чужие сpеди чужих…

De nacht is voorbij, en opnieuw de dageraad, er is geen redding,

En hij doet het licht niet uit, alsof alleen onder een lamp

Hij zal het antwoord vinden - het geheim van zijn ballingschap.

Het lawaai van de dag, de kleuren van de dag, een andere dag,

En hier was het gisteren, en weer een nacht zonder slaap

Onder de lamp tot de ochtend.

En meer vertraging.

Is hier iemand?

We zijn vreemden onder vreemden.

De dag vliegt in, en meer onderdrukking van onbezongen woorden,

Woorden onuitgesproken

En zelfs een huis is geen huis, en bijna niemands huis -

Door het dak kun je de lucht zien.

Het uur slaat, en alles is van tevoren bekend,

En spoedig zal hij vertrekken, en waar de dag is,

Niemand zal over hem ademen,

Alsof hij dat niet was.

Is hier iemand?

We zijn vreemden onder vreemden...