Hobo Walking - Masayoshi Yamazaki

The world began to slowly wind began to move gently

Wish I was still floating around somewhere I reach someone under

I’m not very concrete suggestions of God

So I’m still standing like a lost child has become an adult

The letter to you I’m far far away

I have just sort of cliche

Try putting a little stubborn sometimes try to be strong

You look so happy something like this in the Clouds

And then suddenly came to cry and feel happy

You did something I definitely came walking

Paper over his words but I have some stocks

Why do I still sad to see a pinch

Not seem

Without knowing the kind of thing you get lost, and goods

The morning visit to the natural

And then you cry and then somehow stick

But this reality is not something nicely

And understand the surprisingly reluctant to accept or

Who can not walk, so anything from here

Where ever you will hear from

Ancient Hobozuburusu

I longed to feel it and forget

To revive in my heart

Try putting a little stubborn sometimes try to be strong

You look so happy something like this in the Clouds

And then suddenly came to cry and feel happy

You did something I definitely came walking

And then you cry and then somehow stick

But this reality is not something nicely

And understand the surprisingly reluctant to accept or

Who can not walk, so anything from here

De wereld begon langzaam de wind begon zachtjes te bewegen

Ik wou dat ik nog steeds ergens rondzweefde waar ik iemand onder bereik

Ik ben niet erg concrete suggesties van God

Dus ik sta nog steeds alsof een verloren kind een volwassene is geworden

De brief aan jou Ik ben ver ver weg

Ik heb gewoon een soort van cliché

Probeer een beetje koppig te zijn, probeer soms sterk te zijn

Je ziet er zo blij uit zoiets in de wolken

En toen plotseling begon te huilen en zich gelukkig te voelen

Je deed iets wat ik zeker kwam lopen

Papier over zijn woorden, maar ik heb wat aandelen

Waarom ben ik nog steeds verdrietig om een ​​snuifje te zien?

Lijkt niet

Zonder te weten wat voor dingen je kwijtraakt, en goederen

Het ochtendbezoek aan de natuur

En dan huil je en dan blijf je op de een of andere manier hangen

Maar deze realiteit is niet iets aardigs

En begrijp de verrassend onwillige om te accepteren of

Wie kan er niet lopen, dus alles van hier

Waar je ook van zult horen

Oude Hobozuburusu

Ik verlangde ernaar het te voelen en te vergeten

Om te herleven in mijn hart

Probeer een beetje koppig te zijn, probeer soms sterk te zijn

Je ziet er zo blij uit zoiets in de wolken

En toen plotseling begon te huilen en zich gelukkig te voelen

Je deed iets wat ik zeker kwam lopen

En dan huil je en dan blijf je op de een of andere manier hangen

Maar deze realiteit is niet iets aardigs

En begrijp de verrassend onwillige om te accepteren of

Wie kan er niet lopen, dus alles van hier