Martha - Mary Hopkin

Martha sits by the telephone,

hoping someone will call, she’s on her own again,

she has so much she can talk about,

and there’ll be gossip she can hawk about again…

Did you stumble home drunk and loud

to an empty room with no one waiting there,

is your life a black and broken cloud,

then Martha will feed upon your despair.

See the curtain move, she watches you,

listening through the broken walls and rotting floors,

don’t make a slip, Martha catches you,

hiding on landings, and peering round the doors…

Did you enjoy yourself and laugh and sing,

then Martha will disapprove and shake her head,

no matter what the day ahead will bring,

Martha will circulate each word you said.

Like the vulture Martha hovers high,

waiting to pounce upon your shattered dreams,

her twisted smile and her nodding head,

disguise her haggard world of lies and schemes…

Who was it took a young girls heart,

and branded it, and burned her mind,

who was it tore her life apart,

and left it for the rats to find…

Martha sits by the telephone,

hoping someone will call, she’s on her own again,

she has so much she can talk about,

and there’ll be gossip she can hawk about again.

Martha zit bij de telefoon,

in de hoop dat iemand belt, staat ze er weer alleen voor,

ze heeft zoveel waar ze over kan praten,

en er zullen roddels zijn waar ze weer over kan spieken...

Kwam je dronken en luid naar huis?

naar een lege kamer waar niemand wacht,

is je leven een zwarte en gebroken wolk,

dan zal Martha zich voeden met je wanhoop.

Zie het gordijn bewegen, ze kijkt naar je,

luisterend door de gebroken muren en rottende vloeren,

maak geen uitglijder, Martha betrapt je,

zich verstoppen op de overloop en door de deuren turen...

Heb je genoten en gelachen en gezongen,

dan zal Martha afkeuren en haar hoofd schudden,

wat de komende dag ook zal brengen,

Martha zal elk woord dat je hebt gezegd rondsturen.

Zoals de gier die Martha hoog zweeft,

wachtend om je verbrijzelde dromen te bespringen,

haar verwrongen glimlach en haar knikkende hoofd,

haar verwilderde wereld van leugens en plannen verhullen...

Wie was het, had een jong meisjeshart nodig,

en brandmerkte het, en verbrandde haar geest,

wie was het, scheurde haar leven uit elkaar,

en liet het aan de ratten over om te vinden...

Martha zit bij de telefoon,

in de hoop dat iemand belt, staat ze er weer alleen voor,

ze heeft zoveel waar ze over kan praten,

en er zullen roddels zijn waar ze weer over kan scharrelen.