Prince En Avignon - Mary Hopkin

Il était un prince en Avignon

Sans royaume, sans château, ni donjon

Là-bas tout au fond de la province

Il était un prince

Et l’enfant que j'étais

Cueillait pour lui bien des roses

En ce temps le bonheur était peu de choses

Il était un prince en Avignon

Sans royaume, sans château, ni donjon

Mais ces mots nous chantaient les campagnes

Des grands rois d’Espagne

Quand le soir descendait

On devenait spectateurs

Et la ville avec lui n'était plus qu’un coeur

Il nous emportait dans son empire

Nous attendrissait avec un sourire

Combien je l’aimais, combien je rêvais

Et puis vers ma ville je m’en retournais

Il était un prince en Avignon

Sans royaume, sans château ni donjon

Là-bas tout au fond de la province

Il était un prince

Un prince

Hij was een prins in Avignon

Zonder koninkrijk, zonder kasteel of kerker

Daar diep in de provincie

Hij was een prins

En het kind dat ik was

Veel rozen voor hem geplukt

In die tijd was geluk een kleinigheid

Hij was een prins in Avignon

Zonder koninkrijk, zonder kasteel of kerker

Maar deze woorden zongen voor ons van het platteland

grote koningen van Spanje

Toen de avond viel

We werden toeschouwers

En de stad met hem was maar een hart

Hij nam ons mee in zijn rijk

Heeft ons mals gemaakt met een glimlach?

Hoeveel ik van hem hield, hoeveel ik droomde

En toen ging ik terug naar mijn stad

Hij was een prins in Avignon

Zonder koninkrijk, zonder kasteel of kerker

Daar diep in de provincie

Hij was een prins

Een prins