Ненавижу города - Mary Gu

Стань моим шрамом на теле

Ночной истерикой

Самой большой потерей

За то, что я тебе верила

Я держусь еле-еле

Не стреляю, но целюсь, стань

Моей параллелью, за то что я тебе верила

Наверное не стоило, оно того не стоило

Была бы моя воля, я себе бы не позволила

Но воли не было более, километрами боли

Давлюсь криком, довольно

Надеюсь ты доволен

Ненавижу города, в которых я никогда

В которых ты никогда, в которых мы никогда

Ненавижу, но отдам, всё за тебя отдам

Чтобы быть рядом, чтобы быть рядом

Ненавижу города, в которых я никогда

В которых ты никогда, в которых мы никогда

Ненавижу, но отдам, всё за тебя отдам

Чтобы быть рядом, чтобы быть рядом

Не притворяйся, я тебе уже давно не верю

Или пытаюсь делать вид, по крайней мере

Я словно дикий зверь, лучше убери руки

Я не пытаюсь быть твоей, как все эти суки

Выходит, что мы друг для друга - чужаки

Я не стараюсь разглядеть в тебе свои стихи

Моя стихия - огонь, твоя - вода

Значит мы никогда, значит мы никогда

Ненавижу города, в которых я никогда

В которых ты никогда, в которых мы никогда

Ненавижу, но отдам, всё за тебя отдам

Чтобы быть рядом, чтобы быть рядом

Я тебя нарисую, что бы потом повесить

Близко, почти в плотную, чтобы мы были вместе

Ненавижу города, в которых я никогда

В которых ты никогда, в которых мы никогда

Стань моим шрамом на теле

Ночной истерикой

Самой большой потерей

За то, что я тебе верила

Я держусь еле-еле

Не стреляю, но целюсь, стань

Моей параллелью, за то что я тебе верила

Wees mijn lichaamslitteken

nachtelijke driftbui

Het grootste verlies

Omdat ik je geloofde

Ik hou het amper vol

Ik schiet niet, maar ik richt, word

Mijn parallel, voor het feit dat ik je geloofde

Het was het waarschijnlijk niet waard, het was het niet waard

Als het mijn wil was, zou ik het mezelf niet toestaan

Maar er was geen wil meer, kilometers pijn

Ik stik in een kreet, dat is genoeg

Ik hoop dat je tevreden bent

Ik haat steden waar ik nooit

Waarin jij nooit, waarin wij nooit

Ik haat, maar ik zal geven, ik zal alles voor je geven

Dichtbij zijn, dichtbij zijn

Ik haat steden waar ik nooit

Waarin jij nooit, waarin wij nooit

Ik haat, maar ik zal geven, ik zal alles voor je geven

Dichtbij zijn, dichtbij zijn

Doe niet alsof, ik geloof je al heel lang niet meer

Of probeer tenminste te doen alsof

Ik ben als een wild dier, je kunt maar beter je handen afhouden

Ik probeer niet de jouwe te zijn zoals al deze teven

Het blijkt dat we vreemden voor elkaar zijn

Ik probeer mijn gedichten niet in jou te zien

Mijn element is vuur, het jouwe is water

Dus we nooit, dan hebben we nooit

Ik haat steden waar ik nooit

Waarin jij nooit, waarin wij nooit

Ik haat, maar ik zal geven, ik zal alles voor je geven

Dichtbij zijn, dichtbij zijn

Ik zal je tekenen om later op te hangen

Dichtbij, bijna strak, zodat we samen kunnen zijn

Ik haat steden waar ik nooit

Waarin jij nooit, waarin wij nooit

Wees mijn lichaamslitteken

nachtelijke driftbui

Het grootste verlies

Omdat ik je geloofde

Ik hou het amper vol

Ik schiet niet, maar ik richt, word

Mijn parallel, voor het feit dat ik je geloofde