Porter Wagoner's Grave - Marty Stuart

A world-wearied man with tear filled eyes

Walked in off the street of the uncommonly wise

Into the church meeting, with this story he came

Sometimes angels and strangers are one and the same

The preacher said Sir, you re welcome in here

Now tell us as much as you d want us to hear

And the stranger said, It was no more than an hour ago, people

I was lookin for shelter for the night.

I wanted to go somewhere out of the way

Somewhere peaceful and quiet.

So I went to a cemetery, close by Thompson Lane

And with full respect I entered it and found rest from the rain.

I laid down under a sycamore, an I was barely asleep

When someone said Hello stranger and touched the boots on my feet.

His hair was pure silver, almost like a crown of glory on top

And the rain didn t touch him, not one single drop.

His voice was familiar, it brought me comfort and peace.

He laughed and said, Well, we picked a strange place to meet

But I understand, I ve often come here to pray

When the burdens of life put stones in my way.

And you see friend, you and me, we re brothers

Though we ve never met.

We ve both known heartache, disappointment and the pain of regret.

The full weight of sadness, love and it s cost

And without love, a soul is nothing, but empty and lost.

And I ve come to tell you, to go on now and be brave.

You can live again.

You know it s her love that you crave.

Go find the one you left behind, hold her, take her by the hand.

Show her how much you need her, I believe she ll understand.

Now son you take a look at this ground, it s filled with things unsaid.

There s a world of good intentions here in the land of the dead.

And friend I m here to tell ya, on this very night, I was sent by your Maker,

the giver of life, to tell you there s rest

For your soul.

There s peace and relief, if you ll just surrender your burdens.

Lay them at God s feet.

Walk out of this place.

Go now and live in the light of a pure perfect presence

That loves and forgives.

He wore a long purple coat, covered in wheels

Red leather boots, with sparkling heels

On a dark stormy night, a lost soul was saved

Brought into the fold on Porter Wagoner s grave

Een vermoeide man met betraande ogen

Liep de straat van de ongewoon wijze binnen

In de kerkvergadering, met dit verhaal kwam hij...

Soms zijn engelen en vreemden één en hetzelfde

De predikant zei meneer, graag gedaan hier

Vertel ons nu zoveel als je wilt dat we horen

En de vreemdeling zei: Het was niet meer dan een uur geleden, mensen

Ik zocht onderdak voor de nacht.

Ik wilde ergens uit de weg gaan

Ergens vredig en stil.

Dus ging ik naar een begraafplaats, vlakbij Thompson Lane

En met alle respect ging ik erin en vond rust van de regen.

Ik ging liggen onder een plataan, en ik sliep nauwelijks

Toen iemand Hallo vreemdeling zei en de laarzen aan mijn voeten aanraakte.

Zijn haar was puur zilver, bijna als een kroon van glorie bovenop

En de regen raakte hem niet, geen enkele druppel.

Zijn stem was bekend, het bracht me troost en rust.

Hij lachte en zei: Nou, we hebben een vreemde plek gekozen om elkaar te ontmoeten

Maar ik begrijp het, ik ben hier vaak gekomen om te bidden

Toen de lasten van het leven stenen in de weg legden.

En je ziet vriend, jij en ik, we zijn broers

Hoewel we elkaar nog nooit hebben ontmoet.

We kennen allebei hartzeer, teleurstelling en de pijn van spijt.

Het volle gewicht van verdriet, liefde en de kosten ervan

En zonder liefde is een ziel niets anders dan leeg en verloren.

En ik ben gekomen om je te vertellen, om nu door te gaan en moedig te zijn.

Je kunt weer leven.

Je weet dat het haar liefde is waar je naar hunkert.

Ga op zoek naar degene die je hebt achtergelaten, houd haar vast, pak haar bij de hand.

Laat haar zien hoeveel je haar nodig hebt, ik geloof dat ze het zal begrijpen.

Nu zoon, kijk eens naar deze grond, het staat vol met onuitgesproken dingen.

Er is een wereld van goede bedoelingen hier in het land van de doden.

En vriend, ik ben hier om je te vertellen dat ik juist op deze avond werd gestuurd door je Maker,

de gever van het leven, om je te vertellen dat er rust is

Voor je ziel.

Er is rust en opluchting, als u uw lasten maar opgeeft.

Leg ze aan Gods voeten.

Loop deze plek uit.

Ga nu en leef in het licht van een pure perfecte aanwezigheid

Dat liefheeft en vergeeft.

Hij droeg een lange paarse jas, bedekt met wielen

Rode leren laarzen, met sprankelende hakken

Op een donkere stormachtige nacht werd een verloren ziel gered

In de plooi gebracht op het graf van Porter Wagoner