Řeka - Marpo

Tak na co ty ovace, když člověku nechce se

Jediný co v hlavě má tak trochu deprese

Kdo to pak odnese, tyhlety represe

Většina z nás žijeme na stejný adrese

Moře je hluboký, vory jsou divoký

Když se odrazíš od dna znovu se narodíš

Kdo to jak uchopí kdo pak tomu zatopí

A kdo se stím popere a hlavu před tím nezklopí

Ztracenej v kouři za sebou vidím tu bouři

Nebudu nikomu sloužit, nechci si nikoho koupit

Před náma blesky a hromy, vopuštěný domy

Z blízkýho přátelství padaj stromy

A nikdo z nás už nechce chodit na pohřby

Všechny ty momenty zhořkly čím se si v životě přošli

Budeš nám bracho chybět a teď už jsi svobodnej

Jako by měl bejt Tibet

Vůbec nestíhám nevidím

A nevím proč neslyším že mě volá z tý dálky mý já

A tak si říkám ať to napravím ať se sám ze sebe nezblázním

A proč ten hlas najednou zaniká

Řeka rozbouřená a ja v ní

Všechny mý problémy co já mám odtečou s ní

Bych si přál, všichni to ví

Ztracenej v těch emocích co přichází

Dnem z pulnocí, ty já jsem sám

Když nebyly davy tak byli jsme real

A teď když se daří a na dosah cíl

Proč jim to vadí že jsme tak nahoře

A samy se ztracej k nám v nějaký pokoře

Chci udělat jednou show pro sto tisíc lidí

Vydat se na místo kam jiný nevidí

Napsat ty dějiny na social sitích

Že přilijem benzín a pak se to vznítí

Už žádný sliby a žádný kdyby

A teď už jsi nemůžu dovolit dělat ty chyby

A že jsme tu jediný co na to vážně zbyli

A budeme bojovat v životě za každou správnou chvíli

A narvanej barák a doma je řev

A ja zase v prdeli žena má stres

A je to jak na lodi

Doplout na druhej břeh

Za nejmíň dalších milion let

Vůbec nestíhám nevidím

A nevím proč neslyším že mě volá z tý dálky mý já

A tak si říkám ať to napravím ať se sám ze sebe nezblázním

A proč ten hlas najednou zaniká

Řeka rozbouřená a ja v ní

Všechny mý problémy co já mám odtečou s ní

Bych si přál, všichni to ví

Ztracenej v těch emocích co přichází

Jen s pulnocí, kdy já jsem sám

A ja v ní

Všechny mý problémy co já mám odtečou s ní

Bych si přál, všichni to ví

Ztracenej v těch emocích co přichází

Jen s pulnocí, kdy já jsem sám

Dus wat is het applaus als je dat niet wilt?

Het enige in zijn hoofd is een beetje depressief

Wie zal het nemen, deze repressie

De meesten van ons wonen op hetzelfde adres

De zee is diep, de vlotten zijn wild

Als je van de bodem stuitert, ben je opnieuw geboren

Wie grijpt het en wie laat het dan overstromen?

En wie het ontkent en daarvoor zijn hoofd niet laat zakken

Verdwaald in de rook achter me, zie ik de storm

Ik zal niemand dienen, ik wil niemand kopen

Bliksem en donder voor ons, huizen in de steek

Bomen vallen van een hechte vriendschap

En niemand van ons wil meer naar begrafenissen

Al die momenten waren bitter door wat ze hadden meegemaakt in het leven

We zullen je missen bro, en nu ben je vrij

Het is alsof je Tibet bent

ik kan het niet bijhouden

En ik weet niet waarom ik me niet kan horen roepen van een afstand

En dus zeg ik tegen mezelf dat ik het moet repareren zodat ik niet in mijn eentje gek word

En waarom de stem plotseling vervaagt

De stormachtige rivier en ik erin

Al mijn problemen die ik heb zullen met haar wegvloeien

Ik zou willen, dat weet iedereen

Verloren in de emoties die komen

Om middernacht ben ik alleen

Toen er geen drukte was, waren we echt

En nu het goed met hem gaat en binnen handbereik

Waarom vinden ze het erg dat we zo boven zijn?

En verdwaal voor ons in enige nederigheid

Ik wil een show doen voor honderdduizend mensen

Ga naar een plek waar niemand anders het kan zien

Schrijf die geschiedenis op sociale media

Dat ik gas bijvul en dan ontsteekt

Geen beloftes meer en niet meer

En nu kan ik het me niet veroorloven om die fouten te maken

En dat wij de enigen zijn die nog over zijn

En we zullen vechten in het leven op elk juiste moment

En een overvolle kazerne en een brul thuis

En nogmaals, een geneukte vrouw heeft stress

En het is als een schip

Zeil naar de andere oever

Over minstens nog een miljoen jaar

ik kan het niet bijhouden

En ik weet niet waarom ik me niet kan horen roepen van een afstand

En dus zeg ik tegen mezelf dat ik het moet repareren zodat ik niet in mijn eentje gek word

En waarom de stem plotseling vervaagt

De stormachtige rivier en ik erin

Al mijn problemen die ik heb zullen met haar wegvloeien

Ik zou willen, dat weet iedereen

Verloren in de emoties die komen

Alleen om middernacht als ik alleen ben

En ik erin

Al mijn problemen die ik heb zullen met haar wegvloeien

Ik zou willen, dat weet iedereen

Verloren in de emoties die komen

Alleen om middernacht als ik alleen ben