Seamus O'Brien - Marley's Ghost

How sweet is the smile of the beautiful morn'

As it peeps through the curtain of night.

And the song of the nightingale singing her tune

And the stars seem to shine with delight.

All nature now lingers in silent repose

And the sweet smell of summer has gone.

And I sit and I wonder if Seamus now knows

How sad and unhappy I am?

(Chorus:)

Oh, Seamus O’Brien, why don’t you come home?

Sure you don’t know how happy I’d be!

I’ve got one darling wish and it is that you’ll come

And forever be happy with me.

I’ll smile when you smile and I’ll weep when you weep,

And I’ll give you a kiss for a kiss.

And all the fond vows that I make you I’ll keep

And what more can I offer but this?

Does the sea have such bright and such beautiful charms

That your heart will not leave it for me?

Oh, why did I let you get out of my arms,

A bird that was caged and is free?

(Chorus)

Oh, Seamus O’Brien I’m loving you yet

With a heart that is trusting and kind.

It was you who first won it and can you forget

For the love of another you’d find?

But if you should break it with sorrow and pain

Sure I’ll then have a duty to do,

Just bring it to me and I’ll mend it again

And give it, dear Seamus, to you.

(Chorus)

Hoe zoet is de glimlach van de mooie ochtend

Terwijl het door het gordijn van de nacht gluurt.

En het lied van de nachtegaal die haar deuntje zingt

En de sterren lijken te schijnen van genot.

De hele natuur blijft nu in stille rust hangen

En de zoete geur van de zomer is verdwenen.

En ik zit en ik vraag me af of Seamus het nu weet

Hoe verdrietig en ongelukkig ik ben?

(Refrein:)

Oh, Seamus O'Brien, waarom kom je niet naar huis?

Natuurlijk weet je niet hoe blij ik zou zijn!

Ik heb een lieve wens en dat is dat je komt

En wees voor altijd blij met mij.

Ik zal glimlachen als je lacht en ik zal huilen als je huilt,

En ik geef je een kus voor een kus.

En alle dierbare geloften die ik je doe, zal ik houden

En wat kan ik nog meer bieden dan dit?

Heeft de zee zo'n heldere en zo'n mooie charmes

Dat je hart het niet voor mij verlaat?

Oh, waarom heb ik je uit mijn armen laten gaan,

Een vogel die in een kooi zat en vrij is?

(Refrein)

Oh, Seamus O'Brien, ik hou nog steeds van je

Met een hart dat vertrouwend en vriendelijk is.

Jij was het die het voor het eerst won en je kunt het vergeten

Voor de liefde van een ander die je zou vinden?

Maar als je het zou breken met verdriet en pijn

Natuurlijk heb ik dan een plicht te doen,

Breng het gewoon naar mij en ik zal het weer repareren

En geef het, beste Seamus, aan jou.

(Refrein)