Kad mīla nāk - Мария Наумова, Niks Matvejevs

Es nevēlos nekā

Es vēlos tik lai dažreiz mani lielās dzīves vētras pasargā

Un vairāk it nekā

Bet dažreiz vēlos es

Lai saules staru pielietas ir visas ābeles tev tuvumā

Kad klausos klusumā

Ja mīla nāk, tad neizbēgt

Lai kā tu ej, lai kā tu skrej

Lai kā no viņas aizbēgt vēlētos

Kur mīla nāk, tur mīla sāk

Sāk tavu sirdi sāpināt

Un dvēselē mirdz mīlas asaras

Es vēlos projām iet

Es vēlos visu pamest un no tevis tālāk projām viena iet

Jo negribas nekā

Bet dažreiz atkal nē

Tad tevi gaidu es lai sajūtu ka dzīves bālā plūdumā

Kāds mani tālāk nes

Ja mīla nāk, tad neizbēgt

Lai kā tu ej, lai kā tu skrej

Lai kā no viņas aizbēgt vēlētos

Viss, ko no sevis dodu

Dubultā man tiek atdots

Viss, ko no tevis prasu

Arī no manis tiek prasīts

Kur gan mieru lai rodu

Trauksmainā nemiera ēnā

Tev (im) sevi es dodu

Tā lēnām, tā lēnām

Viss, ko no tevis gaidu

Atļauj man sagaidīt

Viss, ko no tevis lūdzu

Mazlietiņ pagaidīt

Kā lai mīlu es slēpju

No nemīlas saltajām salnām

Kad sevī tevi es vērpju

Tā lēnām, tā lēnām, tā lēnām…

Vairs nesaprotu es

Uz kuru debess pusi abus mūsu mīla projām strauji nes

Bet nekur neaiznes

Tas paliks tik starp mums

Tepat starp mums ar tevi tā kā lielais neizprastais jautājums

Un milzīgs pārpratums

Ja mīla nāk, tad neizbēgt

Lai kā tu ej, lai kā tu skrej

Lai kā no viņas aizbēgt vēlētos

Ik wil niets

Ik zou willen dat de grote stormen van het leven me soms beschermen

En meer als niets

Maar soms wil ik

Mogen alle appelbomen bij jou in de buurt baden in het zonlicht

Als ik in stilte luister

Als er liefde komt, ren dan niet weg

Hoe je ook loopt, hoe je ook rent

Hoe je ook aan haar wilt ontsnappen

Waar liefde komt, begint liefde

Je hart begint pijn te doen

En tranen van liefde schitteren in de ziel

ik wil weggaan

Ik wil alles achterlaten en alleen bij je weglopen

Omdat je niets wilt

Maar soms niet weer

Dan wacht ik tot je je voelt als de bleke stroom van het leven

Iemand draag me verder

Als er liefde komt, ren dan niet weg

Hoe je ook loopt, hoe je ook rent

Hoe je ook aan haar wilt ontsnappen

Alles wat ik van mezelf geef

Het dubbele wordt aan mij teruggegeven

Alles wat ik van je vraag

ik ben ook verplicht

Waar kan ik rust vinden?

In de schaduw van angstige rusteloosheid

Ik geef mezelf aan jou

Zo langzaam, zo langzaam

Alles wat ik van je verwacht

Sta me toe te wachten

Alles wat ik van je vraag

Wacht even

Hoe kan ik mijn liefde verbergen?

Van de koude vorst van liefdeloosheid

Wanneer ik je in me draai

Zo langzaam, zo langzaam, zo langzaam...

ik begrijp het niet meer

Naar welke kant van de hemel onze liefde ons beiden snel wegvoert

Maar het gaat nergens heen

Het blijft zo tussen ons

Hier tussen ons en jou is als de grote onbeantwoorde vraag

En een groot misverstand

Als er liefde komt, ren dan niet weg

Hoe je ook loopt, hoe je ook rent

Hoe je ook aan haar wilt ontsnappen