La Louisiane - Marie-Paule Belle

Je revois l’enfant sur le bateau

Qui rêveur laissait traîner sa main dans l’eau

Je revois, lorsque ma pensée plane

Les souvenirs rester là-bas en Louisiane

La Louisiane, elle est déjà si loin

Et je n’y peux plus rien

En Louisiane je voudrais retourner

Je revois les vagues qui battent le quai

Et là-bas sous leur grand chapeau blanc

Les visages bruns qui souriaient gaîment

La Louisiane, pays de mes 12 ans

Je te reviens souvent

Ma Gitane qui fume entre mes doigts

C’est comme un écran bleu où je te revois

Ma Louisiane, ma seule nostalgie

Jour après jour tu t'éloignes et je vieillis

La Louisiane, parfois dans mes regrets

Je la croyais tout près

Ik zie het kind weer op de boot

Die dromerig met zijn hand in het water sleepte

Ik zie weer, wanneer mijn gedachten stijgen

De herinneringen blijven daar in Louisiana

Louisiana, het is al zo ver

En ik kan er niets meer aan doen

In Louisiana zou ik graag terugkeren?

Ik zie de golven weer tegen het dok slaan

En daar onder hun grote witte hoed

De bruine gezichten die vrolijk lachten

Louisiana, land van mijn 12 jaar

Ik kom vaak bij je terug

Mijn zigeuner die tussen mijn vingers rookt

Het is als een blauw scherm waar ik je weer zie

Mijn Louisiana, mijn enige nostalgie

Dag na dag drijf je weg en word ik oud

Louisiana, soms tot mijn spijt

Ik dacht dat ze dichtbij was