Miss Invisible - Marié Digby

There’s a girl

Who sits under the bleachers

Just another day eating alone

And though she smiles

There is something just hiding

And she can’t find a way to relate

She just goes unnoticed

As the crowd passes by

And she’ll pretend to be busy

When inside she just wants to cry

She’ll say…

Take a little look at the life of Miss Always Invisible

Look a little closer, I really really want you to put yourself in her shoes

Take another look at the face of Miss Always Invisible

Look a little harder and maybe then you will see why she waits for the day

When you’ll ask her her name

The beginning, in the first weeks of class

She did everything to try and fit in

But the others they couldn’t seem to get past all the things that mismatched on

the surface

And she would close her eyes when they left and she fell down the stairs

And the more that they joked

And the more that they screamed

She retreated to where she is now

And she’ll sing…

Take a little look at the life of Miss Always Invisible

Look a little harder I really really want you to put yourself in her shoes

Take a little look at the face of Miss Always Invisible

Look a little closer and maybe then you will see why she waits for the day that

you will ask her… her name

And one day just the same as the last

Just the days been in counting the time

Came a boy that sat under the bleachers just a little bit further behind…

Er is een meisje

Wie zit er onder de tribunes?

Gewoon weer een dag alleen eten

En hoewel ze lacht

Er is gewoon iets verborgen

En ze kan geen manier vinden om met elkaar om te gaan

Ze gaat gewoon onopgemerkt

Terwijl de menigte voorbijgaat

En ze zal doen alsof ze het druk heeft

Als ze binnen is, wil ze alleen maar huilen

Ze zal zeggen...

Neem een ​​kijkje in het leven van Miss Always Invisible

Kijk eens wat beter, ik wil echt dat je jezelf in haar schoenen plaatst

Kijk nog eens naar het gezicht van Miss Always Invisible

Kijk wat beter en misschien zie je dan waarom ze op de dag wacht

Wanneer je haar haar naam vraagt

Het begin, in de eerste weken van de les

Ze deed er alles aan om te proberen erbij te horen

Maar de anderen konden niet voorbij alle dingen komen die niet overeenkwamen op

het oppervlak

En ze sloot haar ogen als ze weggingen en ze viel van de trap

En hoe meer ze grapten

En hoe meer ze schreeuwden

Ze trok zich terug naar waar ze nu is

En ze zal zingen...

Neem een ​​kijkje in het leven van Miss Always Invisible

Kijk een beetje beter. Ik wil echt dat je jezelf in haar schoenen plaatst

Kijk eens naar het gezicht van Miss Always Invisible

Kijk wat beter en misschien zie je dan waarom ze wacht op de dag dat

je zult haar vragen ... haar naam

En op een dag precies hetzelfde als de vorige

Alleen de dagen zijn in de tijd geteld

Kwam een ​​jongen die onder de tribune zat, net iets verder naar achteren...