A Culpa - Maria Gadú, Varandistas

Ah, que se o amor não é mais como antes, meu bem,

Deve ser do mundo que gira ou de uma outra mulher a culpa.

Deve ser do tempo que passa e das rugas distantes do rosto,

Mas vistas de longe no fundo da alma;

Do gosto que muda de quando em vez.

Calma!

espera por mim (de novo e sempre um carinho se fez).

Não vale a pena sangrar por sangrar, crescer de véspera,

Fugir diante das palmas, lembrar de rolar um pranto, enfim…

Não durma antes de sonhar!

Oh, wat als liefde niet meer is zoals het was, mijn liefste,

Het moet de wereld zijn die draait of een andere vrouw is de schuldige.

Het moet zijn van de tijd die verstrijkt en de rimpels weg van het gezicht,

Maar van veraf gezien in het hart van de ziel;

Ik vind het leuk dat het af en toe verandert.

Kalm!

wacht op mij (alweer en altijd werd een genegenheid gegeven).

Het is het niet waard om te bloeden om te bloeden, de dag ervoor groeien,

Wegrennen van de handpalmen, hoe dan ook eraan denken om een ​​kreet te rollen...

Slaap niet voordat je droomt!