há - Maria Gadú

É o que pede o chão

O meu sapato marrom

Falso couro, sujo

Também natural

Quando há revoada sobre

A ponta da testa passo

Em debandada se apressa

Tão loguinho

No reboliço das horas

De caráter novo tudo se perderá

É no firmamento livre

Que o tempo se escora, se escora

Tão loguinho

No revoar da miragem

Toda juventude num movimento carnal

Cruzará os olhos, bocas

E toda vaidade, e toda vaidade

A engrenagem do pulso

Há estrabismo na terra

Há de haver mais hoje em dia

Pra falta que o ontem faz

Dat is waar de vloer om vraagt

Mijn bruine schoen

Kunstleer, vuil

ook natuurlijk

Wanneer er een kudde over is

De punt van de voorhoofdstap

In stormloop, schiet op

zo klein

In de drukte van de uren

Met een nieuw personage gaat alles verloren

Het is in het vrije firmament

Die tijd blijft, blijft

zo klein

In het vliegen van de luchtspiegeling

Alle jongeren in een vleselijke beweging

Zal kruis ogen, monden

En alle ijdelheid en alle ijdelheid

De polsuitrusting

Er is scheel op de grond

Er moeten er meer zijn vandaag

Voor het gebrek dat gisteren is