Four Years of Chances - Margo Price

Well, I waited four long winters

Yes, I waited in the sun

I was crying all alone

While you were out having fun

I gave you four years of chances

But you threw em all away

I gave you one thousand, four hundred sixty-one days

I gave you four years of chances

To try to be your wife

I cleaned your shirts

And cooked up your supper

But you stayed out late at night

I gave you four years of chances

To try and fill a happy home

But now one more may as well be

A million and one

And now you know you lost me, darling

And you can’t get me back

Ain’t that just like a man

To change so fast

Because you want what you can’t have

So now I’m going to say it slowly

Before I go away

You had me one thousand, four hundred sixty-one days

I gave you four years of chances

To try to be your wife

I cleaned your shirts

And cooked up your supper

But you stayed out late at night

I gave you four years of chances

To try and fill a happy home

But now one more may as well be

A million and one

I found myself a good man now

You know he treats me like he should

We live in a shack by a railroad track

He’s out back chopping wood

We don’t have have too much money

But I’ll tell you why that’s okay

He loves me every moment

Of them three hundred sixty-five days

I gave you four years of chances

To try to be be your wife

I cleaned your shirts

And washed up the dishes

But you never did treat me right

I gave you four years of chances

To try and build a happy home

But now one more may as well be

A million and one

But now one more may as well be a million and one

Nou, ik heb vier lange winters gewacht

Ja, ik wachtte in de zon

Ik huilde helemaal alleen

Terwijl je plezier aan het maken was

Ik gaf je vier jaar kans

Maar je hebt ze allemaal weggegooid

Ik gaf je duizend, vierhonderdeenenzestig dagen

Ik gaf je vier jaar kans

Om te proberen je vrouw te zijn

Ik heb je overhemden schoongemaakt

En kookte je avondeten

Maar je bleef 's avonds laat weg

Ik gaf je vier jaar kans

Om te proberen een gelukkig huis te vullen

Maar nu kan er net zo goed nog een zijn

Een miljoen en één

En nu weet je dat je me kwijt bent, schat

En je kunt me niet terugkrijgen

Is dat niet net een man?

Zo snel veranderen

Omdat je wilt wat je niet kunt hebben

Dus nu ga ik het langzaam zeggen

Voordat ik wegga

Je had me duizend, vierhonderdeenenzestig dagen

Ik gaf je vier jaar kans

Om te proberen je vrouw te zijn

Ik heb je overhemden schoongemaakt

En kookte je avondeten

Maar je bleef 's avonds laat weg

Ik gaf je vier jaar kans

Om te proberen een gelukkig huis te vullen

Maar nu kan er net zo goed nog een zijn

Een miljoen en één

Ik vond mezelf nu een goede man

Je weet dat hij me behandelt zoals hij zou moeten

We wonen in een hut bij een spoorlijn

Hij is achter hout aan het hakken

We hebben niet te veel geld

Maar ik zal je vertellen waarom dat oké is

Hij houdt elk moment van me

Van hen driehonderdvijfenzestig dagen

Ik gaf je vier jaar kans

Om te proberen je vrouw te zijn

Ik heb je overhemden schoongemaakt

En de afwas doen

Maar je hebt me nooit goed behandeld

Ik gaf je vier jaar kans

Om te proberen een gelukkig huis te bouwen

Maar nu kan er net zo goed nog een zijn

Een miljoen en één

Maar nu nog een kan net zo goed een miljoen en één zijn