Odraslima - Lane, Ministar Lingvista, Nensi

Timbe: «Godine prolaze, i ne menja se ništa…»

Marčelo: «I dalje furamo svoje… uvek isti.»

Šef Sale: «Nije bitno što se borimo sa glađu, ne… jer je uloženo -- sve.»

(Marčelo)

Kroz stvarnosti okno okom okomljen na svet

Gledaš da sabiješ u stih tih opažanja splet…

Pomisliš da neko sluša taj tekst, svaku tu reč

Da oseća isti bes, isto gleda na svet

Ljudi te ubede da si ti njihov glas

Da i oni jednako ginu za istu tu stvar

Srednji prst za revolt — pali baklju, bira stranu

I — bira tvoju, pa tripuješ da nisi sam tu

Al' onda napuni dva’es' i tad se nešto desi

Pa čitav taj fazon odjednom skapira k’o dečji

I sve u šta se kleo sada zove pubertetom

Željan da se meša sa masom u fensi klubu petkom

Traži srodnu gušu, ne želi note s mukom

Gladan paorskog veselja ide trbuhom za sluhom

Mislio si da tu ima vere u autora i bunt

A samo su slušali pesme.

Čovek je čoveku zvuk

U mirno more proseka sad voze svoje lađe

A ti i dalje oplovljavaš Smrt Dobre Nade

— suludu veru da cela borba nije za džabe

Da za ljude nisi samo disk što iz plejera laje

Trik što se preraste, hit za dinu-dve

Samo trip što traje dok traje i onda ćao-će

A tebi nije jasno, jer si klinac k’o pre…

Kroz stvarnosti okno okom okomljen na svet

Refren (svi):

Stariji, sjebaniji, ali nužno iskusniji

I možda nas sada, tek sada stvarno treba slušati

Ljudi dođu i odu, tek ponekad se sete

Al' tada samo kažu: «Nisam više dete.»

Ja jesam.

Ej, Miško, a ti?

Ja jesam.

Rade, a ti?

I ja sam

Neno, a ti?

I ja sam.

Slušaoče, a ti?

(Suid):

Dobro došli u naš mali svet!

Slušaoče, da li si spreman za let?

Pa evo, ima godina… ne mogu više da se setim

Kad god pišem stihove, lagano poletim

I znam dobro, unutar mene je klinja

Dok bit me voza, muzika rominja…

Pa dignem glavu, zajebem kintu i slavu

I sve ljude što se trude da mi kažu šta ću da budem

Kad porastem… pa bla-bla-bla…

Bilo nas je više -- sad smo mala skupina

Hoćeš kola, hoćeš kuću, hoćeš stan?

Teško je, stižu godine, znam…

A mi smo večna margina: evo, Filteri i ja…

Toliko godina… srećni smo, pa zaigramo ča-ča-ča

Ponekad se pitam šta je to u čoveku, da odraste šta ga tera

Šta on to smera, ej… šta on to smera?

A juče su nam pričali bajke -- evo, pričaju nam i danas

A mi smo još uvek deca.

Zato, ne brini za nas

Raširenih očiju i toplog srca, s osmehom od Sunca

Dete na vrata kuca… ti, ti samo otvori!

Za sve ljude sa ove strane: tu su Miško, Marčelo

Nensi, Rade i Lane… i čika Su, pozdrave vam šalje!

Dignite ruke, što više i dalje, da poljubimo ljubav

Da ostanemo deca.

Jer, tu negde u nama, još jedan klinac čeka

Da ga čuvaš, i budeš njegov anđeo, care…

Jedna ljubav, za sve ljude prave

Refren (svi):

Stariji, sjebaniji, ali nužno iskusniji

I možda nas sada, tek sada stvarno treba slušati

Ljudi dođu i odu, tek ponekad se sete

Al' tada samo kažu: «Nisam više dete.»

Ja jesam.

čika Su, a ti?

I ja jesam.

Lane, a ti?

I ja sam

Kepo, a ti?

(muk starca)

…slušaoče, a ti?

Timbe: "Jaren gaan voorbij en er verandert niets..."

Marcello: "We stelen nog steeds de onze - altijd hetzelfde."

Chef van de zaal: "Het maakt niet uit dat we honger bestrijden, niet... omdat het geïnvesteerd is - alles."

(Marcello)

Door de werkelijkheid het raam met het oog op de wereld gericht

Je kijkt om in het vers van deze observaties een web samen te vatten...

Je denkt dat iemand naar die tekst luistert, elk woord

Om dezelfde woede te voelen, kijkt hij ook naar de wereld

Mensen overtuigen je dat jij hun stem bent

Ja, ze sterven evenveel voor hetzelfde

Middelvinger voor opstand - steekt de fakkel aan, kiest de kant

En - hij kiest de jouwe, dus je probeert niet alleen te zijn

Maar dan draai je twee en dan gebeurt er iets

Dus ik las die stijl ineens, als een kind

En alles wat hij zwoer heet nu puberteit

Zin om je op vrijdag onder de menigte te mengen in de chique club

Hij zoekt een verwante gans, hij wil geen briefjes met angst

Hongerig naar Paoriaanse vreugde gaat buik omhoog om te horen

Je dacht dat er geloof was in de auteur en rebellie?

En ze luisterden gewoon naar de liedjes.

De mens is gezond voor de mens

Gemiddeld drijven ze nu hun boten de kalme zee op

En je vaart nog steeds rond de Dood van Goede Hoop

- de gekke overtuiging dat het hele gevecht niet voor niets is

Dat je voor mensen niet zomaar een schijf bent die uit de speler blaft

De truc die groeit, is een hit voor een duin of twee

Gewoon een reis die duurt zo lang als hij duurt en dan tot ziens

En het is je niet duidelijk, omdat je een kind bent zoals vroeger...

Door de werkelijkheid het raam met het oog op de wereld gericht

Koor (alle):

Ouder, verknipt, maar noodzakelijkerwijs meer ervaren

En misschien moet er nu echt naar ons geluisterd worden

Mensen komen en gaan, alleen herinneren ze het zich soms

Maar dan zeggen ze gewoon: "Ik ben geen kind meer."

Ik ben.

Hé, Miško, en jij?

Ik ben.

Rad, en jij?

Ik ook

Neno, en jij?

Ik ook.

Luisteraar, hoe zit het met jou?

(Suid):

Welkom in onze kleine wereld!

Luisteraar, ben je klaar om te vliegen?

Nou, er zijn jaren... ik kan het me niet meer herinneren

Telkens als ik verzen schrijf, ga ik langzaam weg

En ik weet het goed, er is een kind in mij

Terwijl het bit me drijft, de muziek van de Roma...

Dus ik hef mijn hoofd op, fuck the money and fame

En alle mensen die me proberen te vertellen wat ik ga worden

Als ik groot ben... dus bla bla bla

We waren met meer - nu zijn we een kleine groep

Wil je een auto, wil je een huis, wil je een appartement?

Het is moeilijk, de jaren komen eraan, ik weet het...

En wij zijn de eeuwige marge: hier, Filters en ik...

We zijn al zoveel jaren gelukkig, dus we spelen cha-cha-cha

Soms vraag ik me af wat het in een man is om op te groeien, wat hem maakt

Wat is hij van plan, hé... wat is hij van plan?

En gisteren vertelden ze ons sprookjes - hier vertellen ze ons vandaag nog steeds

En we zijn nog steeds kinderen.

Dus maak je geen zorgen om ons

Ogen wijd en hartelijk, met een glimlach van de zon.

Klop op de deur, je doet hem gewoon open!

Voor alle mensen aan deze kant: er zijn Miško, Marcelo

Nancy, Rade en Lane... en oom Su, de groeten!

Steek je handen omhoog, voor zover mogelijk, om liefde te kussen

Laten we kinderen blijven.

Want ergens in ons wacht een ander kind

Om hem te bewaken en zijn engel te zijn, koningen...

Eén liefde, voor alle mensen

Koor (alle):

Ouder, verknipt, maar noodzakelijkerwijs meer ervaren

En misschien moet er nu echt naar ons geluisterd worden

Mensen komen en gaan, alleen herinneren ze het zich soms

Maar dan zeggen ze gewoon: "Ik ben geen kind meer."

Ik ben.

Oom Su, en jij?

Ik ook.

Laan, en jij?

Ik ook

Kepo, en jij?

(muk starca)

… Luisteraar, en jij?