Prigioniera - Marcella Bella

Noi due, due sconosciuti soli

In una stanza buia, e qui con la paura

Fare l’amore poi un po' tremanti

Scoprire un po' di noi senza saperlo

E di colpo mi sento prigioniera

Degli universi tuoi, dei sentimenti miei

Mi scopri donna tu e mi dimentico

Di lui che aspetta me e non ha senso.

Prigioniera, io sono prigioniera della felicit?, di un’altra verit?

E la morale mia non ha confini

Amare?

dire s?

per una volta

Prigioniera, io sono prigioniera.

Chiudere gli occhi e poi, immaginare che fra tanti

Noi siamo liberi, ma …

Amor mio, questa non sono io In questa stanza buia dove sono stata tua

Dietro la porta noi ormai stranieri

Amare?

dire s?

per una volta.

Prigioniera, d’amore prigioniera

Ti amo da morire, non te lo voglio dire

Chiudere gli occhi poi

Immaginare che fra tanti

Noi siamo liberi, ma … soli

Wij tweeën, twee vreemden alleen

In een donkere kamer, en hier met angst

De liefde bedrijven en dan een beetje beven

Ontdek een beetje over ons zonder het te weten

En ineens voel ik me een gevangene

Van jouw universums, van mijn gevoelens

Je ontdekt mij als vrouw en ik vergeet

Dat hij op me wacht en het heeft geen zin.

Gevangene, ik ben een gevangene van geluk, van een andere waarheid?

En mijn moraliteit kent geen grenzen

Houden van?

zeg ja?

voor een keer

Gevangene, ik ben een gevangene.

Sluit je ogen en stel je dan voor dat onder velen

We zijn vrij, maar...

Mijn liefste, dit ben ik niet In deze donkere kamer waar ik van jou was

Achter de deur wij nu buitenlanders

Houden van?

zeg ja?

voor een keer.

Gevangene, gevangene van liefde

Ik hou van je tot de dood, ik wil het je niet vertellen

Sluit dan je ogen

Stel je voor dat tussen velen

We zijn vrij, maar... alleen