The Town Fell Asleep - Marc Almond

The town fell asleep

I forgot what it’s called

At the spring

Where it wept a corner of sky drowned

The town fell asleep

I forgot what it’s called

And night fell gradually

And time stood still

And my horse so muddy

And my body exhausted

And night shown bluely

In the waters of fate

And some cries of hate

Poured out by the old

And the oldest of old

Those women without sleep

The town fell asleep

I forgot what it’s called

At the spring

Where it wept a corner of sky drowned

The town fell asleep

I forgot what it’s called

And horse bent drinking

And me stood watching

And my thirst taking care

That she never sees my stare

And the fountain sings

And exhaustion sinks

It’s knife in my back

And I play the role

Of the all powerful

I’m awaited somewhere

Like one awaits the king

No, no one waits for me And I know it’s hard

But we die by chance

While leading a merry dance

The town fell asleep

I forgot what it’s called

At the spring

Where it wept a corner of sky drowned

The town fell asleep

I forgot what it’s called

Sometimes a dusk

It’s true that birds resemble waves

And waves are birds

And men are laughs

And laughs are psalms

More often it’s true

That the sea no longer sings

I want to tell you

That it sings of the songs

That those mothers sing in books of our childhood

but women are still only ever women and the fools among them only ever fools

And I’m not so sure that the song states

That she is the future of man

The town fell asleep

I forgot what it’s called

At the spring

Where it wept a corner of sky drowned

The town fell asleep

I forgot what it’s called

And you have died

My unknown mate

On the brink of the naked

Beneath the sheets

As they danced

De stad viel in slaap

Ik ben vergeten hoe het heet

In de lente

Waar het huilde, verdronk een hoekje van de lucht

De stad viel in slaap

Ik ben vergeten hoe het heet

En de nacht viel geleidelijk

En de tijd stond stil

En mijn paard zo modderig

En mijn lichaam uitgeput

En de nacht wordt blauw weergegeven

In de wateren van het lot

En wat kreten van haat

Uitgegoten door de oude

En de oudste van de oude

Die vrouwen zonder slaap

De stad viel in slaap

Ik ben vergeten hoe het heet

In de lente

Waar het huilde, verdronk een hoekje van de lucht

De stad viel in slaap

Ik ben vergeten hoe het heet

En paard gebogen drinken

En ik stond te kijken

En mijn dorst zorgt voor

Dat ze mijn blik nooit ziet

En de fontein zingt

En uitputting zinkt

Het is een mes in mijn rug

En ik speel de rol

Van de almachtige

Ik word ergens opgewacht

Zoals men wacht op de koning

Nee, niemand wacht op me en ik weet dat het moeilijk is

Maar we sterven bij toeval

Terwijl je een vrolijke dans leidt

De stad viel in slaap

Ik ben vergeten hoe het heet

In de lente

Waar het huilde, verdronk een hoekje van de lucht

De stad viel in slaap

Ik ben vergeten hoe het heet

Soms een schemering

Het is waar dat vogels op golven lijken

En golven zijn vogels

En mannen lachen

En lachen zijn psalmen

Vaker is het waar

Dat de zee niet meer zingt

Ik wil je vertellen

Dat het van de liedjes zingt

Dat die moeders zingen in boeken uit onze kindertijd

maar vrouwen zijn nog steeds alleen maar vrouwen en de dwazen onder hen alleen maar dwazen

En ik weet niet zo zeker of het liedje zegt

Dat zij de toekomst van de mens is

De stad viel in slaap

Ik ben vergeten hoe het heet

In de lente

Waar het huilde, verdronk een hoekje van de lucht

De stad viel in slaap

Ik ben vergeten hoe het heet

En je bent overleden

Mijn onbekende partner

Op de rand van het naakt

Onder de lakens

Terwijl ze dansten