The Stars We Are - Marc Almond

Do you remember

Those hazy amber days

We were but children

Having the time of our lives

We had no regard, no respect

A floor was a bed

And a bed held the mysteries of life

They had to end

But so soon?

And to sit in the dark

Of my lonely room

Made it all seem so cruelly real

Say no goodbyes, no regrets

For the things that we said

How we said

That we only wanted an answer

To our dreams

We wanted an answer to our dreams

Ignorance is bliss

When adulthood we can resist

To embrace the years with grace

What a waste

What a waste

The fun we had

The fun we’ll have

Reckless immaturity

For stars we are

And stars we’ll be

Just you and me

For stars we are

And stars we’ll be

Just you and me

Weet je nog

Die wazige amberkleurige dagen

We waren nog maar kinderen

De tijd van ons leven hebben

We hadden geen respect, geen respect

Een vloer was een bed

En een bed bevatte de mysteries van het leven

Ze moesten eindigen

Maar zo snel?

En om in het donker te zitten

Van mijn eenzame kamer

Maakte het allemaal zo wreed echt

Zeg geen afscheid, geen spijt

Voor de dingen die we zeiden:

Hoe we zeiden:

Dat we alleen een antwoord wilden

Naar onze dromen

We wilden een antwoord op onze dromen

Onwetendheid is gelukzaligheid

Als we volwassen zijn, kunnen we weerstand bieden

Om de jaren met gratie te omarmen

Wat een verspilling

Wat een verspilling

Het plezier dat we hadden

Het plezier dat we zullen hebben

Roekeloze onvolwassenheid

Voor sterren zijn we

En sterren zullen we zijn

Alleen jij en ik

Voor sterren zijn we

En sterren zullen we zijn

Alleen jij en ik