The London Boys - Marc Almond

Bow Bells strike another night

Your eyes are heavy and your limbs all ache

You’ve bought some coffee, butter and bread

You can’t make a thing cause the meter’s dead

You moved away

Told your folks you’re gonna stay away

Bright lights, Soho, Wardour street

You hope you make friends with the guys that you meet

Somebody shows you round

Now you’ve met the London boys

Things seem good again, someone cares about you

Oh, the first time that you tried a pill

You feel a little queasy, decidedly ill

You’re gonna be sick, but you mustn’t lose faith

To let yourself down would be a big disgrace

With the London boys, with the London boys

You’re only seventeen, but you think you’ve grown

In the month you’ve been away from your parents' home

You take the pills too much

You don’t give a damn about that jobs you’ve got

So long as you’re with the London boys

A London boy, oh a London boy

Your flashy clothes are your pride and joy

A London boy, a London boy

You’re crying out loud that you’re a London boy

You think you’ve had a lot of fun

But you ain’t got nothing, you’re on the run

It’s too late now, cause you’re out there boy

You’ve got it made with the rest of the toys

Now you wish you’d never left your home

You’ve got what you wanted but you’re on your own

With the London boys

Now you’ve met the London boys

Now you’ve met the London boys

Now you’ve met the London boys

Bow Bells slaan weer een nacht toe

Je ogen zijn zwaar en je ledematen doen pijn

Je hebt wat koffie, boter en brood gekocht

Je kunt niets maken omdat de meter dood is

Je bent verhuisd

Heb je ouders verteld dat je wegblijft

Felle lichten, Soho, Wardour street

Je hoopt dat je vrienden maakt met de jongens die je ontmoet

Iemand leidt je rond

Nu heb je de Londense jongens ontmoet

Dingen lijken weer goed, iemand geeft om je

Oh, de eerste keer dat je een pil probeerde

Je voelt je een beetje misselijk, beslist ziek

Je wordt ziek, maar je moet je geloof niet verliezen

Jezelf teleurstellen zou een grote schande zijn

Met de Londense jongens, met de Londense jongens

Je bent pas zeventien, maar je denkt dat je gegroeid bent

In de maand dat je niet bij je ouders thuis bent geweest

Je neemt de pillen te veel?

Je geeft niets om de banen die je hebt

Zolang je maar bij de Londense jongens bent

Een Londense jongen, oh een Londense jongen

Je flitsende kleding is je trots en vreugde

Een Londense jongen, een Londense jongen

Je schreeuwt hardop dat je een Londense jongen bent

Je denkt dat je veel plezier hebt gehad

Maar je hebt niets, je bent op de vlucht

Het is nu te laat, want je bent daar, jongen

Je hebt het gemaakt met de rest van het speelgoed

Nu zou je willen dat je nooit je huis had verlaten

Je hebt wat je wilde, maar je staat er alleen voor

Met de Londense jongens

Nu heb je de Londense jongens ontmoet

Nu heb je de Londense jongens ontmoet

Nu heb je de Londense jongens ontmoet