İki Gözümün Çiçeği - Manuş Baba

Bir de bakmışsın ki ben gelmişim.

Böyle dilim susar da, elim, elim dokunmaz olursa eğer

Bil ki varmışım yani.

Yüreğim sakınır, gözüm seğirir

Olur da, olur da susmuşsam yani

Giyindiğin çiçeklerinin ardı da teninse

Ve en karasındaysa gün

Bil ki kavuşmuşum yani.

O mağrur gözlerinden öperim, sarılırım

İki gözümün çiçeği

Gözünü seveyim, iyi bak kendine

Hasretle

Selam ederim

Arada bin yol bin hasret

Gözlerim gözlerine hasret

Tenin tenime uzak şimdi

Bilemem ki nasılsın şimdi

Canım ciğerim bilirim zordur

Asma yüzünü gülünü soldur

Nasıl anlatsam derdim sana

Bir bilsen nasıl vurgunum sana

Yazmandan dökülen saçlarına

Gözlerindeki elaya

Kurban olayım gözyaşına

Atma beni kor ataşına

Akşamdan akşama zor geçer

Bilmem bu hasret nasıl biter

Ben beklerim yollarını

Pervane ömrüm seni bekler

Belki, belki çok uzaklardasın

Lakin bi' o kadar da

Yakınlardasın asıl

Yüreğimdesin derindesin yani.

Böyle güz vakti çiçeğe durmaya endişeli

Ince bir gül dalısın en derinde.

Penceremdeki vapurun yazması kara

Senin hasretinse içimde ömürlük yara.

Benim cânım, ciğerim.

Iki gözümün çiçeği.

Nasıl diyeyim sana.

Bi' o kadar

O kadar işte

O kadar…

Yazmandan dökülen saçlarına

Gözlerindeki elaya

Kurban olayım gözyaşına

Atma beni kor ataşına

Akşamdan akşama zor geçer

Bilmem bu hasret beni deli eder

Ben beklerim yollarını

Pervane ömrüm seni bekler

En je zag dat ik kwam.

Als mijn tong zo stil is, mijn hand, mijn hand raakt niet aan

Weet dat ik ben aangekomen.

Mijn hart is op mijn hoede, mijn oog trilt

Voor het geval ik gezwegen heb

Als de huid achter de bloemen die je draagt ​​ook is

En als de zwartste dag

Weet dat ik je heb ontmoet.

Ik kus en knuffel die trotse ogen

bloem van mijn twee ogen

Ik hou van je ogen, zorg goed voor jezelf

verlangend

Hallo

Tussendoor, duizend wegen, duizend verlangens

Mijn ogen verlangen naar jouw ogen

Je huid is nu ver van mijn huid

Ik weet niet hoe het nu met je gaat

Mijn lieve lever, ik weet dat het moeilijk is

Laat je gezicht niet hangen, laat je glimlach vervagen

Hoe kan ik je het vertellen

Als je eens wist hoe ik je sloeg

Van je schrijven tot je gemorste haar

hazelaar in je ogen

Laat me een slachtoffer zijn van je tranen

Gooi me niet voor je gloeiende paperclip

Het is moeilijk van nacht tot nacht

Ik weet niet hoe dit verlangen zal eindigen

Ik wacht op jouw wegen

Mijn propellerleven wacht op je

Misschien, misschien ben je te ver weg

Maar net zoveel

je bent dichtbij

Je zit diep in mijn hart.

Zin om in zo'n herfsttijd in bloei te staan

Je bent een dunne rozentak in het diepste.

Het schrift van de veerboot op mijn raam is zwart

Als het jouw verlangen is, is het een levenslange wond in mij.

Mijn ziel, mijn lever.

De bloem van mijn twee ogen.

Hoe kan ik je het vertellen?

net zoveel

Dat is het

Tot dan…

Van je schrijven tot je gemorste haar

hazelaar in je ogen

Laat me een slachtoffer zijn van je tranen

Gooi me niet voor je gloeiende paperclip

Het is moeilijk van nacht tot nacht

Ik weet het niet, dit verlangen maakt me gek

Ik wacht op jouw wegen

Mijn propellerleven wacht op je