Pour oublier je dors - Mansfield.TYA

Mon livre de Victor, sent le Calvin Klein,

Il me rappelle encore, ces souvenirs lointains

Depuis ma femme est morte

Et je peux me saouler

Au vin de l’assassin

J’ai tué ma bien aimée

Un planté de couteau

N’aurait pas suffit

Il m’a fallut voir grand

Pour lui ôter la vie

Si je vais mieux maintenant,

Je n' me le demande pas

Mais j’ai défoncé ses dents

Pour qu’on ne me retrouve pas

Je me promène en ville

Avec toutes ces odeurs

De meurtres et de tortures

Qui me font toujours peur

Je lis encore souvent

Mon livre de Victor

Et aussi je me mens

Oh pour oublier je dors

Je dors en chien de fusil

Pour ne plus penser au marteaux, aux fourchettes et aux scies

Que j’ai planté dans son dos

Si je vais mieux maintenant,

Je n' me le demande pas

Mais j’ai défoncé ses dents

Pour qu’on n’me retrouve pas

Maintenant ma femme est morte,

Et je fais des cauchemars

Je ne regrette pas mon acte,

Je regrette mon état

Je pensais m’en remettre,

Mais en fait je n’peux pas

Un meurtre sur la conscience

Ça n’s’oublie pas comme ça

Alors je tourne en rond,

Avec mon brave Victor,

On a pété les plombs

On tue les chiens dehors,

Si je vais mieux maintenant,

Je n’me le demande pas

Mais j’ai défoncé ses dents

Pour qu’on n’me retrouve pas

(Merci à musikurt pour cettes paroles)

Mijn Victor boek, ruikt naar Calvin Klein,

Het herinnert me nog steeds, die verre herinneringen

Sinds mijn vrouw stierf

En ik kan dronken worden

Naar de wijn van de moordenaar

Ik heb mijn geliefde vermoord

Een messtok

zou niet genoeg zijn geweest

Ik moest groot denken

Om zijn leven te nemen

Als ik nu beter ben,

ik vraag me niet af

Maar ik sloeg zijn tanden eruit

Zodat ik niet gevonden word

Ik loop door de stad

Met al deze geuren

Van moord en marteling

dat maakt me altijd bang

Ik lees nog vaak

Mijn Victor-boek

En ik lieg ook tegen mezelf

Oh om te vergeten dat ik slaap

Ik slaap als een hond

Vergeet hamers, vorken en zagen

Die ik in zijn rug heb geplant

Als ik nu beter ben,

ik vraag me niet af

Maar ik sloeg zijn tanden eruit

Zodat ze me niet vinden

Nu is mijn vrouw dood,

En ik heb nachtmerries

Ik heb geen spijt van mijn daad,

Ik heb spijt van mijn toestand

Ik dacht dat ik er wel overheen zou komen,

Maar eigenlijk kan ik niet

Een moord op het geweten

Zo wordt het niet vergeten

Dus ik draai rond

Met mijn dappere Victor,

We zijn in paniek geraakt

We doden de honden buiten,

Als ik nu beter ben,

ik vraag me niet af

Maar ik sloeg zijn tanden eruit

Zodat ze me niet vinden

(Met dank aan musikurt voor deze teksten)