Mar do Meu Mundo (Ao Vivo) - Maneva

Nos olhos um azul profundo revela sua alma

No Mar do meu mundo

Eu sempre fico no cais

As águas são claras

São calmas

Mas sempre da medo de atravessá-las

Não sei o que encontrar

Cor tão bela

Não dá trela

Pro meu barco marrom

Não navega

Abro a vela

Mesmo sem ter vento bom

À deriva a hora são segundos

Não perco minha calma

Sou filho do justo

Espero o que precisar

Tenho na minha consciência

Não posso viver no escuro da ausência

Dos olhos que gosto de olhar

Cor tão bela

Não dá trela

Pro meu barco marrom

Não navega

Abro a vela

Mesmo sem ter vento bom

Lá quando tem chuva

As águas não ficam turvas

Só realçam o azul do meu mar

Nem um problema que surja

Nada mais me preocupa

Que ver meu mar chorar

In de ogen onthult een diepblauw je ziel

In de zee van mijn wereld

Ik blijf altijd op de pier

het water is helder

zijn kalm

Maar ik ben altijd bang om ze over te steken

Ik weet niet wat ik moet vinden

zo mooie kleur

geef geen leiband

voor mijn bruine boot

niet bladeren

Ik open de kaars

Ook zonder goede wind

De tijd afdrijven is seconden

Ik verlies mijn kalmte niet

Ik ben een zoon van de rechtvaardigen

Ik hoop wat je nodig hebt

ik heb in mijn geweten

Ik kan niet leven in de duisternis van afwezigheid

Van de ogen waar ik graag naar kijk

zo mooie kleur

geef geen leiband

voor mijn bruine boot

niet bladeren

Ik open de kaars

Ook zonder goede wind

Daar als het regent

De wateren worden niet troebel

Ze versterken alleen het blauw van mijn zee

Geen probleem dat zich voordoet

Niets anders baart me zorgen

om mijn zeekreet te zien