Меня ведёт любовь - MAKVIN, Jah Khalib

Одинокий путник... Унесенный ветром...

Среди пьяных будней я иду к свету.

Я шагаю наверх, я шагаю во тьме.

Твой радостный смех слышу во сне.

Меня ведет Любовь!

Меня ведет Любовь!

Меня ведет Любовь!

Меня ведет Любовь!

Меня ведет Любовь!

Меня ведет Любовь!

Одинокий путник, рассекая время.

Среди разных судеб, я не знаю, где мы.

Ведь только на свет мне надо идти.

Я с тобою, ты мне, тихо скажешь в пути:

Меня ведет Любовь!

Меня ведет Любовь!

Меня ведет Любовь!

Меня ведет Любовь!

Меня ведет Любовь!

Меня ведет Любовь!

Пламенный взгляд, ведь жизнь без огня.

Это больше, чем смерть.

Говорят любовь слепа, но он, закрыв глаза,

Идет на ощупь за ней.

Он не слышит их смех, он не знает их слов.

Будто брошенных вслед.

И он бредет через тьму, ведь уверен в одном.

Где-то должен быть свет.

Лишь для разбега шаг назад.

Линия жизни крепко сжалась в кулак.

Да, нет страха в глазах, для него жалость смешна.

Ведь любовь не знает сердце, что без шрамов и ран.

Воин не страшится этой боли, ведь узнает то, что он не один

На поле воин.

Даже смерть его не тронет.

Ведь он уже давно утонул в ее глазах, что...

Eenzame reiziger... Weg met de wind...

In het dronken dagelijkse leven ga ik naar het licht.

Ik loop naar boven, ik loop in het donker.

Ik hoor je vrolijke lach in een droom.

Liefde leidt mij!

Liefde leidt mij!

Liefde leidt mij!

Liefde leidt mij!

Liefde leidt mij!

Liefde leidt mij!

Eenzame reiziger, snijdend door de tijd.

Tussen de verschillende lotsbestemmingen weet ik niet waar we zijn.

Ik moet tenslotte gewoon naar het licht.

Ik ben bij je, je vertelt me ​​onderweg stilletjes:

Liefde leidt mij!

Liefde leidt mij!

Liefde leidt mij!

Liefde leidt mij!

Liefde leidt mij!

Liefde leidt mij!

Vurige blik, want leven zonder vuur.

Dit is meer dan de dood.

Ze zeggen dat liefde blind is, maar hij sluit zijn ogen

Hij volgt haar bij aanraking.

Hij hoort hun gelach niet, hij kent hun woorden niet.

Alsof er achteraan gegooid wordt.

En hij zwerft door de duisternis, want van één ding is hij zeker.

Er moet ergens licht zijn.

Even een stapje terug om te rennen.

De levenslijn stevig gebald tot een vuist.

Ja, er is geen angst in zijn ogen, voor hem is medelijden belachelijk.

Liefde kent tenslotte niet het hart dat zonder littekens en wonden is.

Een krijger is niet bang voor deze pijn, omdat hij weet dat hij niet alleen is.

Er is een krijger op het veld.

Zelfs de dood kan hem niet raken.

Hij was immers al lang in haar ogen verdronken, wat...