TL - Make Do And Mend

We were kids on that sylvan street where you lived

There were fears, but they were never ours for those years

Like your Grandpa’s car broken down by your front door stairs

We were never meant to move, life couldn’t touch us there

Do your hands shake when you think of the ways we lived?

Does your heart ache just to turn back the pages again?

Back to Dan and Jose teasing us in your basement chairs

Back to Braeburn days and the way best friends were better there

Nothing gold ever cared

And I know we said we’d never change

In our back yard world we knew we’d stay the same

But those times were fleeting like the summer days

We were bodies of water

Destined to flow our separate ways

Do your hands shake when you think of the ways we lived?

Does your heart ache just to turn back the pages again?

Back to Dan and Jose teasing us in your basement chairs

Back to Braeburn days and the way best friends were better there

(We let it slip away)

We didn’t earn these smiles

And we didn’t earn life’s easier miles

But we were the best friends the world had seen from a while

We didn’t earn these smiles

And we didn’t earn life’s easier miles

But we were the best friends

Yeah we were the best friends

Do your hands shake when you think of the ways we lived?

Does your heart ache just to turn back the pages again?

Do your hands shake when you think of the ways we lived?

Does your heart ache just to turn back the pages again?

'Cause my hands shake when I think of the ways we lived

'Cause my heart aches just to turn back the pages again

Again

We waren kinderen in die bosstraat waar je woonde

Er waren angsten, maar die waren in die jaren nooit van ons

Zoals de auto van je opa die kapot is gegaan door je voordeurtrap

We waren nooit bedoeld om te verhuizen, het leven kon ons daar niet raken

Beven uw handen als u denkt aan de manier waarop we leefden?

Doet uw hart pijn om de pagina's weer om te slaan?

Terug naar Dan en Jose die ons plagen in je kelderstoelen

Terug naar Braeburn-dagen en de manier waarop beste vrienden daar beter waren

Niets wat goud ooit iets kon schelen

En ik weet dat we zeiden dat we nooit zouden veranderen

In onze achtertuinwereld wisten we dat we hetzelfde zouden blijven

Maar die tijden waren vluchtig als de zomerdagen

We waren watermassa's

Voorbestemd om onze eigen weg te gaan

Beven uw handen als u denkt aan de manier waarop we leefden?

Doet uw hart pijn om de pagina's weer om te slaan?

Terug naar Dan en Jose die ons plagen in je kelderstoelen

Terug naar Braeburn-dagen en de manier waarop beste vrienden daar beter waren

(We laten het wegglippen)

We hebben deze glimlach niet verdiend

En we hebben niet de gemakkelijkere mijlen van het leven verdiend

Maar we waren de beste vrienden die de wereld ooit had gezien

We hebben deze glimlach niet verdiend

En we hebben niet de gemakkelijkere mijlen van het leven verdiend

Maar we waren de beste vrienden

Ja, we waren de beste vrienden

Beven uw handen als u denkt aan de manier waarop we leefden?

Doet uw hart pijn om de pagina's weer om te slaan?

Beven uw handen als u denkt aan de manier waarop we leefden?

Doet uw hart pijn om de pagina's weer om te slaan?

Omdat mijn handen trillen als ik denk aan de manier waarop we leefden

Omdat mijn hart pijn doet om de pagina's weer om te slaan

Nog een keer