Ghostal - Make Do And Mend

When they ask me whether you mean more to me Than moving pictures on a T.V. screen

Am I supposed to say

That I was young when you left and you don’t keep in touch these days,

Or that the bottle had it’s say and took you away?

I wonder if you know your family misses you so The hardest lessons learned

No matter where you go, no matter where you go Are the ones you learn alone

And last time I saw you,

There was a stranger in the skin of someone I once knew,

Someone that I thought was stronger than addiction and decay.

You are the one who got away,

And now we’re forced to stand by helpless

And watch you sinking like your coast in the pacific waves.

And I would call even though you won’t pick up To hear your voice like a ghost on the machine,

«This is the home of someone you do not know,

A past life you never wanted to leave.»

I wonder if you know your family misses you so The hardest lessons learned

No matter where you go, no matter where you go Are the ones you learn alone

I wonder if you know

It’s like the time that I burnt my hands on Pop’s lit cigarette.

You held me in your arms and said that the pain was something I’d forget.

Now that you’re running away from the bed you made yourself I wonder

If there is something I could say to take your pain away.

And I wonder if you know your family misses you so The hardest lessons learned

No matter where you go, no matter where you go Are the ones you learn alone

Als ze me vragen of je meer voor me betekent dan bewegende beelden op een tv-scherm

Moet ik zeggen?

Dat ik jong was toen je wegging en dat je tegenwoordig geen contact meer hebt,

Of dat de fles het voor het zeggen had en je meenam?

Ik vraag me af of je weet dat je familie je mist, dus de moeilijkste lessen die zijn geleerd

Waar je ook gaat, waar je ook heen gaat, leer je alleen

En de laatste keer dat ik je zag,

Er zat een vreemdeling in de huid van iemand die ik ooit kende,

Iemand waarvan ik dacht dat hij sterker was dan verslaving en verval.

Jij bent degene die ontsnapt is,

En nu zijn we gedwongen hulpeloos toe te staan

En zie je zinken als je kust in de stille golven.

En ik zou bellen, ook al neem je niet op Om je stem te horen als een spook op de machine,

«Dit is het huis van iemand die je niet kent,

Een vorig leven dat je nooit wilde verlaten.»

Ik vraag me af of je weet dat je familie je mist, dus de moeilijkste lessen die zijn geleerd

Waar je ook gaat, waar je ook heen gaat, leer je alleen

Ik vraag me af of je het weet

Het is als de tijd dat ik mijn handen verbrandde aan de brandende sigaret van Pop.

Je hield me in je armen en zei dat de pijn iets was dat ik zou vergeten.

Nu je wegrent van het bed dat je zelf hebt gemaakt, vraag ik me af

Als er iets is dat ik zou kunnen zeggen om je pijn weg te nemen.

En ik vraag me af of je weet dat je familie je zo mist De moeilijkste lessen die zijn geleerd

Waar je ook gaat, waar je ook heen gaat, leer je alleen