No Words - Make Do And Mend

I’ve been following the steam trail of her breath

On these winter streets, running from an early death

And she’s everything I need, want, and can’t have

She’s the foreign life I’ve desperately been clawing at

I’m clawing at

Countless time upon countless time

Her blank stare connects with mine

Panic sets in and I avert my eyes

She couldn’t love what she doesn’t know

I’m just the stranger who can’t let go

Of the thing that I want most in this whole world

I used to disregard regret

But there are some things that I can’t forget

I’d ignore my shame but it’s been pounding in my head

Sometimes the emptiness pervades

In this lonely room’s skeletal embrace

With no love in my life

These days are getting harder and harder to face

I’m slipping further and further away

These are the things at night I prayed I’d never feel

The untamable sadness life too often deals

So give me a sign, show me that love

Isn’t the cold dead hand of winter creeping up

It’s creeping up, it’s creeping up, it’s creeping

And these are the things at night I prayed I’d never feel

The untamable sadness life too often deals

So give me a sign, show me that love

Isn’t the cold dead hand of winter creeping up

These are the things at night I prayed I’d never feel

The untamable sadness life too often deals

So give me a sign, show me that love

Isn’t the cold dead hand of winter creeping up

It’s creeping up, it’s creeping up, it’s creeping

Ik heb het stoomspoor van haar adem gevolgd

Op deze winterse straten, vluchtend voor een vroege dood

En ze is alles wat ik nodig heb, wil en niet kan hebben

Zij is het buitenlandse leven waar ik wanhopig naar heb geklauwd

ik ben aan het klauwen

Ontelbare tijd op ontelbare tijd

Haar lege blik sluit aan bij de mijne

Paniek slaat toe en ik wend mijn ogen af

Ze kan niet houden van wat ze niet kent

Ik ben gewoon de vreemdeling die niet kan loslaten

Van het ding dat ik het meest wil in deze hele wereld

Vroeger negeerde ik spijt

Maar er zijn enkele dingen die ik niet kan vergeten

Ik zou mijn schaamte negeren, maar het spookt door mijn hoofd

Soms dringt de leegte door

In de skeletachtige omhelzing van deze eenzame kamer

Zonder liefde in mijn leven

Deze dagen worden steeds moeilijker om onder ogen te zien

Ik glij steeds verder weg

Dit zijn de dingen waarvan ik heb gebeden dat ik ze nooit zou voelen

Het ontembare verdriet dat het leven maar al te vaak aangaat

Dus geef me een teken, laat me die liefde zien

Komt de koude dode hand van de winter niet op?

Het kruipt, het kruipt, het kruipt

En dit zijn de dingen waarvan ik heb gebeden dat ik ze nooit zou voelen

Het ontembare verdriet dat het leven maar al te vaak aangaat

Dus geef me een teken, laat me die liefde zien

Komt de koude dode hand van de winter niet op?

Dit zijn de dingen waarvan ik heb gebeden dat ik ze nooit zou voelen

Het ontembare verdriet dat het leven maar al te vaak aangaat

Dus geef me een teken, laat me die liefde zien

Komt de koude dode hand van de winter niet op?

Het kruipt, het kruipt, het kruipt