Obsolete - Magne Furuholmen

The cella’s full of wine

You can no longer drink

Your head is full of thoughts

You don’t allow yourself to think

The cupboard’s full of canned fruit

Vegetables and meat

Everything is damaged goods

Like sour grapes gone sweet

The drawer’s full of letters

Overdue to be sent

Stamps no longer valid

And words no longer meant

You saved them for a rainy day

You waited for too long

You thought that saving memories

Was the thing that made me strong

Obsolete

Like the autumn leaves on the street

They’re obsolete

Like the morning dew beneath your feet

The closet’s bursting at the seams

With clothes you do not wear

You need to get your life fixed

But a part of you don’t care

You’ve done everything so right

But now it seems all wrong

You played so damn hard

That it turned to a song

You saved them for a rainy day

You waited for too long

You thought that saving memories

Was the thing that made me strong

But the years are filling out

With the chances you don’t take

Your heart is pounding

And you cannot stand the ache

You’re obsolete

Like the autumn leaves on the street

Obsolete

Like the morning dew beneath your feet

De cella zit vol met wijn

Je kunt niet meer drinken

Je hoofd zit vol met gedachten

Je staat jezelf niet toe om na te denken

De kast staat vol met fruit in blik

Groenten en vlees

Alles is beschadigde goederen

Zoals zure druiven zoet zijn geworden

De la staat vol met letters

Achterstallig om te worden verzonden

Postzegels niet meer geldig

En woorden betekenden niet meer

Je hebt ze bewaard voor een regenachtige dag

Je hebt te lang gewacht

Je dacht dat het opslaan van herinneringen

Was het ding dat me sterk maakte

Verouderd

Zoals de herfstbladeren op straat

Ze zijn verouderd

Als de ochtenddauw onder je voeten

De kast barst uit zijn voegen

Met kleding die je niet draagt

Je moet je leven op orde krijgen

Maar een deel van jou maakt het niet uit

Je hebt alles zo goed gedaan

Maar nu lijkt het helemaal verkeerd

Je speelde zo verdomd hard

Dat het een nummer is geworden

Je hebt ze bewaard voor een regenachtige dag

Je hebt te lang gewacht

Je dacht dat het opslaan van herinneringen

Was het ding dat me sterk maakte

Maar de jaren vullen zich

Met de kansen die je niet grijpt

Je hart bonst

En je kunt de pijn niet verdragen

Je bent verouderd

Zoals de herfstbladeren op straat

Verouderd

Als de ochtenddauw onder je voeten